Demokratska partija postala je neprijatelj SNSD-u, a ne politički suparnik

Demokratska partija Dragana Čavića najmlađa je parlamentarna stranka u Narodnoj skupštini RS. Osnovana prije tri godine, DP je uspjela da stekne prepoznatljivost i nametne se u javnosti kao organizacija sa stavom. Do takve pozicije došla je najviše zahvaljujući djelovanju svog lidera Dragana Čavića, koji je partiju osnovao nakon što se razišao sa Srpskom demokratskom strankom, prije nepunih šest godina.

SLAVIČIN PREBJEG

Prvi izlazak na izbore, i to one opšte 2010. godine, značio je potvrdu Demokratske partije, jer je osvojila tri mandata u Narodnoj skupštini RS, premda joj nisu davane nikakve šanse. Isti ti izbori pokazali su i „dječije bolesti“ stranke, koja je tada još uvijek bila u osnivanju, jer se nakon proglašenja izbornih rezultata poslanica DP-a Slavica Jovanović ekspresno preselila u Savez nezavisnih socijaldemokrata. Uz Čavića je u parlamentu ostao Vojislav Gligić, koji je zajedno sa njim napustio SDS i formirao DP. Od nekadašnjih SDS-ovih kadrova, značajne pozicije u stranci zauzimaju još Momčilo Novaković (Prnjavor) i Slobodan Šaraba (Trebinje).

BIJELA MJESTA NA KARTI

Najveći problem DP-a u ovom trenutku jeste činjenica da još uvijek nisu do kraja postavili infrastrukturu stranke, što za posljedicu ima potpunu nezastupljenost u pojedinim regionima. Uz to, unutar DP je još uvijek visoka frekvencija članstva, jer jedni odlaze, a drugi dolaze, pa je prilično teško procijeniti stvarnu snagu ove partije. Izvjesno, imaju formiranih dvadesetak čvrstih opštinskih odbora, što im garantuje solidan rezultat na oktobarskim lokalnim izborima.

Ono što je sigurno, jeste činjenica da DP ima kvalitetne odbore u Banjoj Luci, Srpcu, Prijedoru, Laktašima, Prnjavoru, Brodu, Ribniku, Brčkom, Kneževu, Šamcu, Bratuncu, Trebinju, te solidan odbor u Bijeljini. U svim ovim opštinama DP će, bez sumnje, uspjeti izboriti odbornike u lokalnim parlamentima. Vidljivo je da je zastupljenost stranke u Istočnom dijelu RS veoma mala, gotovo zanemarljiva, te da na području od Birča (sem Zvornika) pa do Trebinja, gotovo da i ne djeluje. Istina, u posljednjih nekoliko mjeseci pokrenute su značajnije aktivnosti u Hercegovini, prije svega u Gacku i Nevesinju, međutim to je još nedovoljno da bi se nametnuli kao „ozbiljni igrači“.

Kadrovi DP-a sa istoka (sem Bratunca) bukvalno nisu napravili ništa, iako je itekako bilo prostora i Čavić će, prije ili kasnije, morati u tom dijelu rigidno da mijenja postavu, ukoliko želi da dostigne pozicije Partije demokratskog progresa i Demokratskog narodnog saveza. „Rupe“ u strukturi DP ima i u dobojskoj regiji, kao i u prijedorskoj i semberskoj, premda u ovim oblastima bitišu pojedini odbori koji solidno djeluju.

PRIVID JEDNOG LICA

Drugi problem sa kojim se DP susreće je činjenica da se, osim Čavića, u medijima rijetko ko drugi, od visokih funkcionera stranke, oglašava. To stvara privid „stranke jednog lica“, što i nije tačno, jer Gligić je veoma aktivan u NS RS, ali ta njegova aktivnost se ne kapitalizuje drugim istupima. Uz to, DP nije izbacio u javnost mlađe ljude, kojih ima u stranci, kako bi na taj način demonstrirao raznovrsnost i širinu.

Dobar dio ovih problema „prikriva“ svojim istupima Čavić, koji jeste najoštriji kritičar vlasti u RS, i koji se, jedini od opozicionih lidera, ne libi javno, imenom i prezimenom, prozvati odgovorne za kriminal i korupciju.

Takvo djelovanje dodatno je usložnilo situaciju u kojoj djeluje stranka, jer su oni koji su joj bliski pod stalnim udarom vladajuće oligarhije. Kada se to pomnoži sa teškom finansijskom situacijom u kojoj se DP, kao i ostale opozicione stranke, nalazi, onda se (bar djelimično) može dati za pravo i onima koji tvrde da je „velika stvar što stranka nakon svega uopšte i postoji“.

SUKOBI SA SDS

Treba imati u vidu, da DP nije suprotstavljen samo vladajućoj nomenklaturi, već da su veoma zategnuti odnosi i sa bivšom Čavićevom matičnom strankom. Istina, posljednjih mjeseci sve je manje varnica na relaciji SDS-DP, ali daleko su od nekog mogućeg zajedničkog djelovanja pod istim „opozicionim kišobranom“.

Uprkos svim iskazanim i kvalitetima i slabostima, najvažnija stvar za budućnost ove partije biće ulazak u što veći broj opštinskih parlamenata, a sasvim je realno da budu zastupljeni u njih petnaestak. Takav rasplet nakon lokalnih izbora značio bi i konačno formiranje čvrstog kostura stranke, što bi omogućilo njenu dalju nadogradnju i jačanje.

Dragan Čavić, predsjednik DP-a

REŽIM NIŠTA NE PRAŠTA SVOJIM PROTIVNICIMA

Razgovarao: Vladimir Kovačević

Žurnal: Očekujete li formiranje opozicionog bloka koji bi se zajedno suprostavio vladajućem SNSD-u na predstojećim lokalnim izborima?

Čavić: Očekujem da se to dešava u određenim opštinama, ne u svim, i uopšte ne gajim iluzije - generalnog dogovora neće biti, jer volje za generalni dogovor objedinjenja opozicionih partija u jedan blok u svim opštinama nema. Razlog je jednostavan, ne postoji kombinacija stranaka koja ne egzistira kao skupštinska većina u opštinama. Tako postoje sve moguće varijante: SNSD i SDS, SDS sa DNS-om i Socijalističkom partijom, PDP i sa jednima i sa drugima... ne postoji univerzalno pravilo u svim lokalnim zajednicama o skupštinskim većinama i to je osnovni razlog zbog čega ni jedna od političkih stranaka neće ulaziti u generalne dogovore na nivou Republike.

Kakva su očekivanja DP-a od narednih izbora i koliko je to opština u kojima, prema vašim procjenama, možete uspjeti osvojiti mandate?

Mi imamo opštinske odbore u pedeset i četiri opštine, negdje slabije, negdje jače, negdje infrastrukturu ozbiljno organizovanu, negdje slabije organizovanu, negdje više i boljih autoriteta, negdje manjih autoriteta, ali procjenjujemo da ćemo u dvadeset pet do trideset opština imati odbornike poslije ovih lokalnih izbora.

Stranka nije uspjela da zaživi na istoku RS nikako, a značajnije rupe postoje i u dobojskoj, semberskoj pa i u prijedorskoj i hercegovačkoj regiji. Zbog čega se to desilo i šta preduzimate da se takva situacija promijeni?

Najslabije smo pozicionirani na području Istočnog Sarajeva i Romanije. Tu smo, moram priznati, gotovo potpuno neorganizovani. Vrlo je mali broj opština na području Istočnog Sarajeva i Romanije u kojima imamo opštinske odbore koji mogu izaći na lokalne izbore koji dolaze. Međutim, u izbornoj jedinici šest, na području Hercegovine imamo organizovane opštinske odbore u svim opštinama, osim u Čajniču.

Kada je u pitanju izborna jedinica pet dobro smo organizovani u Birču, onim opštinama oko Zvornika. U izbornoj jedinici četiri imamo pokrivene sve opštine, osim Lopara. U izbornoj jedinici tri imamo pokrivene sve opštine, osim Vukosavlja. U izbornoj jedinici dva imamo pokrivene sve opštine s tim da u nekima nismo toliko organizovani kao što je opština Mrkonjić Grad. U izbornoj jedinici jedan smo pokrili sve opštine, osim opštine Novi Grad. Sa stanovišta infrastrukture sa kojom raspolažemo mi ne možemo biti nezadovoljni.

Moramo biti zadovoljni onim što imamo i potpuno smo svjesni svoje veličine i snage i u tom smislu ćemo se fokusirati na opštine u kojima imamo najveće šanse. Ima opština gdje smo po organizovanosti među prve tri stranke u tim lokalnim zajednicama. Naše pravilo ponašanja je da na odborničke liste izlazimo samostalno sa kandidatima za odbornike, a da podržavamo u koalicijama kandidate za načelnike opozicionih stranaka iz Republike Srpske gdje god je to moguće. Imamo opština u kojima ćemo izaći samostalno sa kandidatima za načelnike opština i to u opštinama gdje naši kandidati imaju ozbiljne šanse.

Znači, sarajevsko-romanijska regija je najveći problem za DP?

Situacija je takva zato što mi tamo nismo uspjeli da pustimo korijen sa agilnijim i ljudima koji su skloniji organizaciji i radu na terenu. Mi imamo infrastrukturu u Istočnoj Ilidži i Istočnom Novom Sarajevu, međutim u ostalim opštinama smo jako slabo organizovani, ali činimo sve da poboljšamo poziciju. To je vrlo teško zbog izrazito jake dvije političke partije - SDS-a i SNSD-a i donekle snažnog i PDP-a. Te tri stranke dominiraju tim prostorom i vrlo je teško bilo kojoj drugoj političkoj partiji naći mjesto u takvoj podjeli lokalnih politika.

Nesporno je da ste Vi najoštriji kritičar vlasti, ali Vam se zamjera da niste promovisali nikog od mlađih kadrova stranke koji bi bio prepoznatljiv u javnosti. Možete li to komentarisati?

Pa zato što su prilike da se pojavimo u medijima kod nas vrlo male. Te prilike mediji, iz ovakvih stranaka kao što je DP, daju uglavnom onima koji su prepoznatljivi javnosti. Mi imamo mlađih ljudi koji imaju kapacitet da politički djeluju, međutim vrlo je teško obezbjediti medijski prostor za njih. Recimo, Đorđe Milićević, koji je jedan od osnivača i potpredsjednik Demokratske partije, je momak na koga mi računamo u perspektivi jako mnogo, on ima vrlo snažnu organizaciju u Šamcu, ali jednostavno mi u ovakvim prilikama nemamo dovoljno medijskog prostora i vrlo teško možemo da ga dobijemo. Kada i dobijemo prostor u medijima poziv ide direktno na mene kao predsjednika DP-a. Ne uspijevamo da obezbjedimo medijski prostor mlađim ljudima koji postoje u DP-u. Ja bih bio najsrećniji kada bih se što manje pojavljivao u medijima, a postojala mogućnost da se pojave mlađi ljudi kao što je Đorđe Milićević, kao što je Mirna Savić-Banjac iz Banja Luke i još neki drugi koji imaju sposobnost i znanja da riješavaju probleme u perspektivi, probleme političke prirode i da predstavljaju Demokratsku partiju na pravi način.

Da li situacija u kojoj ste teško sukobljeni sa SNSD-om i niste baš u najboljim odnosima sa SDS-om dodatno otežava djelovanje DP-a?

Mi smo svjesni situacije da pojava novih političkih partija na političkoj sceni u Republici Srpskoj ne odgovara nikome, ni onima kojima smo ideološki i politički bliski, ni onima kojima smo politički i ideološki suprostavljeni. S jedne strane, ovima sa kojima smo politički i ideološki bliski mi predstavljamo konkurenciju i naravno da je prirodno njihovo nastojanje da minimiziraju naš politički uticaj i našu ekspanziju, to je potpuno logično.

Mi smo svjesni da je u takvim odnosima vrlo teško praviti i neke koalicije u kojima bi oni podržavali naše kandidate na koalicionim listama. Primjera radi, u NSRS u istom opozicionom bloku, kojem i mi pripadamo, niko se ne raduje pojavi DP-a u političkom životu. To je razumno, jer im predstavljamo konkurenciju. Uz sve međusobno uvažavanje mi smo ipak konkurencija.

S druge strane, naša principijelnost i politička glasnost po brojnim pitanjima koja predstavljaju neku vrstu deformacije u politici koju provodi vlast, odnosno režim koji egzistira u Republici Srpskoj, je kod većine njih DP pretvorila u neprijatelja, a ne u političkog suparnika. Tako da se brojni ljudi iz te vladajuće strukture prema nama odnose neprijateljski.

Naši ljudi na terenu doživljavaju brojne neprijatnosti, jer režim ne podnosi one koji su protivnici režima i nastoji svim sredstvima da uguši to političko djelovanje protiv režima. Te stvari se kreću od najbanalnijih administrativnih barijera prema onima koji su u Demokratskoj partiji, prijetnji da će izgubiti posao ukoliko rade u javnim preduzećima; mnogi naši članovi su napustili partiju, jer su se bojali da će izgubiti posao ili će imati probleme lične i porodične prirode zbog jasne i javne manifestacije političkog stava Demokratske partije. Nažalost je tako, jer živimo u društvu u kojem režim protivnicima ne prašta ništa.

(zurnal.info)