Cijena boljeg izgleda:Koliko koštaju Dodikove ambasade

Istražujemo

Koliko koštaju Dodikove ambasade

Koliko koštaju Dodikove ambasade

Gotovo svaki objavljeni revizorski izvještaj o finansijskom poslovanju ministarstava u Vladi Republike srpske za period 1. januar – 31. decembar prošle godine kao da je pisan istom olovkom. Bez obzira što revizorski izvještaji, gotovo po pravilu liče jedan drugom kao jaje jajetu, da se pronaći i po koja razlika.

Većina ministarstava trošila je više nego što je bilo planirano a prekomjerni trošak sakrivan je realokacijama unutar samih ministarstava ili između pojedinih resora. Revizori, doduše, nikome nisu dali negativno mišljenje; zadovoljili su se i ovaj put, kao i godinama unazad, mišljenjem s rezervom. Tim mišljenjem, jasno je, zadovoljava se i predsjednik Vlade Republike Srpske Aleksandar Džombić koji je već ustvrdio da revizorski izvještaji ne mogu uzdrmati izvršnu vlast, “jer je bitno da budžet kao generalna kategorija nije bio ugrožen”.

CIJENA ZADOVOLJSTVA

Budžet nije bio uzdrman ni poslovanjem ministarstva za ekonomske odnose i regionalnu saradnju u prošloj godini. Nakon usvajanja budžeta za prošlu godinu, unutar ministarstva je izvršeno trinaest realokacija. Ukupno izvršenje budžeta za ministarstvo iznosilo je 3.176.478 KM, od čega je više od dva miliona maraka potrošeno na rad predstavništava Republike Srpske u inostranstvu. Građani ovog entiteta zadovoljstvo postojanja “svojih” predstavništava u Evropi i svijetu, prošle godine platili su 147. 000 maraka više nego što su očekivali. Troškovi predstavništva u Srbiji iznosili su više od pola miliona maraka, Njemačkoj gotovo 400 000 KM, Ruskoj Federaciji tačno pola miliona, Izraelu 228.612 i, najviše u Kraljevini Belgiji - 508.033 KM. Ostatak budžeta koje je ministarstvo za ekonomske odnose i regionalnu saradnju dobilo na raspolaganje uglavnom je potrošen na plate zaposlenih. Zaposleni u ministarstvu su prošle godine zaradili tek nešto malo manje od jednog miliona. I oni su, poput kolega u ostalim resorima, putovali pa je na putne troškove, iz kase ministarstva, potrošeno 56 hiljada maraka.

Objelodanjeno je i da je u toku prošle godine na troškove materijala i usluga u predstavništvima potrošeno više od million maraka. Najviše su potrošili predstavnice RS u Rusiji (284. 000 KM), zatim Njemačkoj (251. 000), Srbiji (203. 000), Belgiji (197. 000 ) i Izraelu (113. 000). Najznačajnije troškove čine troškovi zakupa imovine i opreme i troškovi ugovorenih usluga. Izuzev predstavništva u Srbiji, sva predstavništva koriste iznajmljene poslovne prostore uz plaćanje zakupa.

Pored iznajmljenog prostora, građane Republike Srpske skupo su koštali i zaposleni u “ambasadama” entiteta. Sedam zaposlenih u Rusiji primilo je u 2010. godini ukupno 202. 000 maraka, u Njemačkoj je za četiri radnika izdvojeno 138. 000 KM, jedanaest zaposlenih u srbiji budžet Srpske olakšalo je za gotovo 300. 000, četvorica u Izraelu 113. 000 maraka, a samo jedan zaposleni radnik u predstavništvu Republike Srpske u Belgiji načinio je trošak bruto plata i naknada u iznosu od 310. 400 maraka. Vrijedan dečko, nema šta.

Putni troškovi i ne izgledaju tako veliki kada se uporede sa troškovima nabavki. Planom javnih nabavki za 2010. godinu, predviđene su nabavke u ukupnom iznosu od 281 300 maraka. Ukupna vrijednost provedenih javnih nabavki na kraju je iznosila 221 hiljadu. Ministarstvo se uklopilo u zadati proračun, ali su revizori zabilježili da se najveći dio potrošenih sredstava odnosi na “uslugu izrade internet portala za strane ulagače, koja je plaćena 57. 798 maraka, i uspostavljanje internet portala izvoz-info centar Srpske, koji je koštao 95. 940 KM”.

ZLATNI SAJTOVI

Sajtovi su plaćeni papreno i mimo svake razumne cijene, svjedoče za “Žurnal” stručnjaci. Izrada jednog internet sajta kreće se od nekoliko stotina pa do nekoliko hiljada KM, tek rijetko desetak hiljada maraka. Sajt plaćen gotovo 60. 000 maraka naziva investsrpska.net relativno je jednostavan a cilj mu je privlačenje investitora u Republiku Rrpsku.

Sajt nudi spisak još uvijek neprivatizovanih preduzeća od kojih, a to se i navodi pored imena firme, je većina u stečaju, kaže za “Žurnal” jedan od svršenih studenata Elektrotehničkog u Banjaluci, ističući da nije ništa posebno, “i apsolutno je nemoguće da vrijedi koliko je prikazano da je plaćen”.

Sajt “investsrpska.net” sadrži samo devet fotografija koje predstavljaju Republiku Srpsku. Na svih devet je Banjaluka, a na većini preovladava novoizgrađeni Hram Hrista Spasitelja u centru grada.

Drugi sajt za čije uspostavljanje je, kako se navodi u revizorskom izvještaju, izdvojeno devedeset pet hiljada maraka, nije ni uspostavljen. Jasna Brkić, ministar iz vremena na koje se odnosi revizorski izvještaj, slijedi primjer svojih ostalih bivših kolega, i danima nakon objavljivanja izvještaja Glavne službe za reviziju ne odgovara na pozive. Uzalud je zvonio telefon i aktuelnog ministra za ekonomske odnose i regionalnu saradnju Republike Srpske Željke Cvijanović.

Žurnal saznaje da se o najnovijim revizorskim izvještajima na vladi još nije raspravljalo. Tako nam je potvrdio jedan od aktuelnih ministara.

Zaključke ćemo, kada se konačno bude raspravljalo, pročitati na onom nepostojećem sajtu, za koji je utrošeno 100 hiljada KM.

(zurnal.info)