Vode Srpske (1): Krali na javnim nabavkama pa kupovali glasove

Milan Dakić iz Srednje Čađavice kod Bijeljine  je poslanik Demokratskog narodnog saveza (DNS) u Narodnoj skupštini RS, a na poslednjim lokalnim izborima izabran je za odbornika u Skupštini grada Bijeljina. Dakić će vratiti odbornički, a zadržati poslanički mandat, pa će u Skupštini RS biti dio vladajuće koalicije sa SNSD-om na čelu, dok će odbornici DNS-a u Skupštini grada Bijeljina biti u koaliciji sa SDS-om i podržavati tamošnjeg gradonačelnika Miću MIćića.

SESTRA, MAJKA, ŠEGRT

Dakić je, prije nego što je postao poslanik u entitetskom parlamentu, godinama bio odbornik u gradskoj skupštini.
Žurnal je ranije pisao o tome da Dakić posjeduje firmu “DMS COMPANY”, koja je registrovana za proizvodnju, trgovinu i usluge. Dakićeva firma je u vrijeme njegovog ranijeg odborničkog mandata radila za potrebe gradske skupštine i lokalnih firmi.

Formalno je vlasnik firme bila njegova sestra Mladenka Dakić, a godine odborničkog mandata Milana Dakića, prema pouzdanim informacijama, omogućile su toj kompaniji poslove vrijedne oko 3,5 miliona maraka.

Dakić je u januaru prošle godine isposlovao sklapanje Okvirnog sporazuma o javnoj nabavci radova izgradnje prelivnog kanala na velikom zapadnom odlagalištu  u zoni industrijskog kruga RJ Rudnik, koji je njegova firma potpisala sa tadašnjim direktorom Rudnika i termoelektrana Ugljevik Žikom Krunićem.

Kako bi formalno pokrio sukob interesa, Dakić je firmu “DMS COMPANY”  registrovao na svoju majku Tomku, koja ima 70 godina i čak ni minimalan stepen obrazovanja. Za direktora firme imenovao je Dragana Marjanović, sa više nego skromnim stepenom obrazovanja, koji je, kako tvrde upućeni, Dakićev šegrt na imanju. Tu nije kraj Dakićevim mahinacijama, kojima niko ne staje u kraj.

Sindikalna organizacija JU “Vode Srpske” uputila je u oktobru državnoj Agenciji za prevenciji korupcije i koordinaciju borbe protiv korupcije dopis u kojem optužuju Dakića i direktora ovog javnog preduzeća Milana Krekića za teške koruptivne radnje. Radi se o kadrovima DNS-a, koji su raznoraznim nezakonitim transakcijama došli u posjed velikog novca, čiji je jedan dio uložen u izbornu kampanju ove stranke, kako tvrde sindikalci, za kupovinu glasova. Iako je Krekić direktor “Voda Srpske”, glavnu riječ u toj ustanovi vodi Dakić, koji, prema tvrdnjama članova sindikalaca svakodnevno boravi u direkcijama ove ustanove i kontroliše sve radove i tokove novca.
   
Agencija za prevenciju korupcije i koordinaciju borbe protiv korupcije je navode iz pisma Sindikata “Vode Srpske” dostavila Okružnom tužilaštvu u Bijeljini.

„Drastično se krši zakon o javnim nabavkama, potpisuju se fiktivni ugovori i primaju se fiktivne fakture koje se plaćaju, a poslovi uopšte nisu izvedeni ili su izvedeni samo djelimično. Primjer je ugovor do 6.000 KM ili ugovor sa Bijeljina-putem na iznos od 144.000 KM“, navodi se u prijavi.

Taj posao, kako se tvrdi, uopšte nije urađen, a za nadzor je bio određen Dragan Nedeljković, koji po struci uopšte nije inžinjer, pa nije mogao ni voditi nadzor nad gradjevinskim radovima. Nedeljković je potpisao svu dokumentaciju (građevinski dnevnik, izvještaj o urađenom poslu), mada od posla nije bilo ništa. Prema tvrdnjama u prijavi, za to je nagrađen sa nešto para i stavljanjem na odborničku listu DNS-a. U Skupštinu Bijeljine nije ušao, jer nije dobio dovoljan broj glasova.  

Za posao koji nije urađen “Vode Srpske” su “Bijeljina putevima” ekspresno platile 144.000 KM, a iz te firme je Dakiću u kešu vraćeno 100.000 KM , koji su korišteni za kupovinu glasova, naveli su u dopisu predstavnika Sindikalne organizacije “Voda Srpske”.

NOVAC ZA KUPOVINU GLASOVA

Još drastičniji primjer, kako se tvrdi u dopisu, jeste potpisivanje ugovora sa firmom “Kreso-promet” iz Zvornika za čišćenje korita Drinjače u Šekovićima. Na javnom pozivu je ta firma bila petoplasirana, ali je izabrana kao najpovoljnija, mada je njena ponuda bila skuplja za 1,5 miliona maraka od prvoplasiranog na tender, “Prijedor puteva”.

Firma “Kreso-promet” nije ispunjavala tehničke uslove za izvođenje tog posla, ali koga briga. Dakić je naredio da se toj firmi dodijeli posao i tako je bilo. Prema tvrdnjama sindikalaca i na ovom poslu izvučen je veliki novac koji je upotrebljen za kupovinu glasova na lokalnim izborima.

Predstavnici Sindikalne organizacije tvrde da je u ove prljave rabote upleten i ministar poljoprivrede, vodoprivrede i šumarstva Stevo Mirjanić, kome ne pada na pamet da u “Vode Srpske” pošalje internu kontrolu i zaustavi pljačku.

“Ovo je očit primjer kršenja zakona o javnim nabavkama i velike pljačke novca, koji se obezbjeđuje preko kredita Evropske investicione banke i Fonda solidarnosti“, navedeno je u dopisu sindikalaca.

Oni dalje navode da je javnost potpuno isključena iz praćenja procesa javnih nabavki u “Vodama Srpske”, da na sajtu ove javne ustanove nema podataka koji bi morali biti dostupni javnosti, a odnose se na javne nabavke i dodjelu poslova privatnim preduzećima.

U dopisu se direktor Krekić optužuje za reketiranje dobavljača i izvođača radova, uz tvrdnju da nijedna faktura nije plaćena dok vlasnik firme ne dođe kod direktora Krekića i ne preda koverat sa novcem. Sve to se radi, navodi se u dopisu, pod izgovorom da je potrebno obezbijediti pare za stranku, ali i “podmazati” ministra Mirjanića da zatvori oči pred kriminalnim radnjama u “Vodama Srpske”.

Sindikalci se u pismu pitaju – zar može biti ovolika moć jednog poslanika, da mu niko ništa niti smije niti može? Ili je, možda, kako navode, sve uvezano u razne kriminalne radnje da svako svakog čuva i štiti?!

(nastaviće se)

(zurnal.info)