Miroslav Mićo Kraljević, narodni poslanik Saveza nezavisnih socijaldemokrata (SNSD) u Narodnoj skupštini Republike Srpske, priznao je da je u jesen 2010. godine učestvovao u otmici Laze Vidakovića, odbornika “Naše stranke” u Skupštini opštine Osmaci.
“U vezi vašeg zahtjeva za slobodan pristup informacijama, obavještavamo vas da je Okružno tužilaštvo u Bijeljini sklopilo sporazum o priznanju krivice sa Miroslavom Kraljevićem iz Vlasenice zbog krivičnog djela otmica iz člana 165. KZ RS, kojim je predviđena samo novčana kazna u iznosu od 4.000 KM bezuslovno”, saopštila je “Žurnalu” Danka Prodanović, portparolka Okružnog tužilaštva u Bijeljini.
Ona je još navela da je nadležni sud zbog istog krivičnog djela, kidnapovanja odbornika Vidakovića, prihvatio sporazum o priznanju krivice s Branislavom Boškovićem, nekadašnjim SNSD-ovim načelnikom opštine Osmaci. Prema tom sporazumu, koji nadležni sud još nije potvrdio (jer je naknadno sklopljen) Bošković je kažnjen istim novčanim iznosom od 4. 000 maraka.
KAKO JE KIDNAPOVAN VIDAKOVIĆ
Odbornik “Naše stranke” Lazo Vidaković iz Osmaka sredinom septembra 2010. godine prijavio je policiji da je bio kidnapovan i držan u zatočeništvu u Srbiji dvanaest dana, jer nije pristajao da se prikloni taboru odbornika tadašnjeg načelnika opštine Branislava Boškovića, kome je nešto prije toga na referendumu izglasan opoziv.
Vidaković je tada za otmicu optužio Boškovića i lokalni SNSD, ali su njegov slučaj ignorisali gotovo svi režimski mediji u RS. Još gore, nijedna od ovdašnjih političkih partija, nije se oglasilo povodom kidnapovanja odbornika, što samo govori da je u BiH postalo sasvim normalno da ljudi na vlasti čine krivična djela, čak i ona poput otmice, a da niko na to ne reaguje.
Lazo Vidaković je poslije povratka iz zatočeništva u Srbiji dao izjavu policiji u Osmacima u kojoj je opisao svoju otmicu i naznačio one koji su u njoj učestvovali. Vidaković je tada naveo da ga je izvjesni Pero Radić, Boškovićev prijatelj, 1. septembra oko 17 sati pozvao da se nađu u kafani na području Kalesije. Radić ga je, kako je tvrdio, pokušao ubijediti da razgovara s Boškovićem, nudeći mu i novac da pređe u tabor njegovih odbornika. Potom je u kafanu došao sam Bošković, tražeći da pređe kod njega, kako bi formirali novu skupštinsku većinu. Vidaković je ponudu odbio, čime je sebi potpisao presudu.
Dvojica momaka strpala su ga u službeni automobil opštine Osmaci, kojim je upravljao Bošković , i odatle ga odvezli do Drine, u okolini Kozluka, gdje su ga čamcem prebacili na drugu stranu. Bošković je, navodno, prešao automobilom preko granice i sačekao ih s druge strane obale, odakle su ga prebacili u trospratnicu u okolini Beograda. U toj kući čuvala su ga dvojica momaka koji su govorili ekavicom. Vidakovićevo zatočeništvo u Srbiji, kako se ispostavilo, organizovao je Miroslav Mićo Kraljević. Nakon nekoliko dana Vidaković je ostao sam u kući, iskoristio je priliku i pobjegao kroz prozor. Pošto je imao nešto novca kod sebe, uspio je da se prebaci do Novog Sada, potom do Kamenice, pa preko Banje Koviljače do Malog Zvornika, gdje ga je sačekao zet, koji mu je donio lične dokumente, pa se mogao vratiti u BiH.
NOVČANA KAZNA UMJESTO ROBIJE
Smatrao sam da načelnik Bošković, koji me je kidnapovao, ima veze u vrhu policije RS, pa je cijala stvar mogla da bude predstavljena drugačije nego što zaista jeste. Zato sam odlučio da se predam lokalnoj policiji u Osmacima, jer mi je to bilo sigurnije. Sačekao sam zeta da mi donese dokumente, kako bi prešao granicu, a onda sam sve prijavio policiji u Osmacima, ispričao je Vidaković “Žurnalu”u septembru 2010. godine.
On je tada tvrdio da njegova otmica ima političku pozadinu, jer nije pristao na zahtjeve i ponude lokalnih moćnika SNSD-a.
Sporazumi o priznanju krivice, koji su Miroslav Kraljević i Branislav Bošković sklopili sa bijeljinskim tužilaštvom, potvrdili su da je Vidaković govorio istinu. Zapanjujuće je, međutim, da Kraljević i Bošković budu kažnjeni samo sa po četiri hiljade maraka, umjesto da završe na višegodišnjoj robiji, kao članovi organizovane kriminalne grupe koja je izvršila otmicu. Otežavajuća okolnost trebalo je da bude to što je žrtva odbornik u lokalnom parlamentu, a kidnaperi visoki entitetski i opštinski zvaničnici. Ovako, kazna za Kraljevića i Boškovića je strašna poruka svim građanima – da je nosiocima vlasti sve dozvoljeno.
(zurnal.info)