Ukazao se ruski biznismen, milioner Rašid Sardarov sa „pismom namjere“ u kojem se ističe da mu je namjera graditi dvije termoelektrane u Ugljeviku i u tu svrhu uložiti ni manje ni više već 800 miliona evra. Sardarov je eksplicitan i traži dvije koncesije; jednu na eksploataciju nekih 45 miliona tona uglja, te na izgradnju termoelektrane. Kako bi se to riješilo, potrebno je, prema njegovim “dobrim” namjerama, osnovati domaću firmu „Comsar Republika Srpska“, gdje bi Sardarov imao 90 posto vlasništva, dok bi preostalih 10 posto pripalo RITE Ugljevik.
JOŠ JEDNO PRAZNO OBEĆANJE
Riječ je ovdje, bez sumnje, o pokušaju privatizacije dijela Elektroprivrede RS, premda je zvaničan stav entitetskih vlasti da se takav proces neće nikada desiti. Možda to ne bi ni bilo toliko katastrofalno da Sardarov ima ozbiljnu najeru uložiti 800 miliona evra, ali svi pokazatelji govore da je cijeli posao samo još jedna obmana u nizu praznih obećanja, nakon čije “realizacije” Republika Srpska ostane u pravilu i bez imovine i bez desetina miliona evra.
Posao koji nudi Sardarov, mogao bi se okarakterisati kao produkt “ukrštanja” načina privatizacije Naftne indistrije RS, (koja ovom entitetu nije donijela ništa, a Rusima je napravila milione), i “milijardi” vrijednog ugovora sa “Čezom”, od kojeg nije ostalo ništa, sem kamena temeljca koji je u Gacku položio tadašnji premijer Milorad Dodik. I, naravno, arbitražnog postupka u kojem će RS položiti desetine miliona evra odštete “Čezu”, zbog nerealizovanja “investicije”.
Činjenice kažu sljedeće: Sardarov navodi da je za investiciju u Ugljeviku, “kao i druge u Jugistočnoj Evropi”, još lani registrovao firmu “Comsar Energy Limited”. Njeno sjedište je na Kipru, a provjerom je “Žurnal” utvrdio da na navedenoj adresi nema ništa, a kamoli preduzeća koje se razbacuje stotinama miliona evra kao konfetama. U pismu je navedeno da je sjedište “Comsar Energy” na adresi Agio Prokopiou 13 egkomi Nicosia. Ta adresa uopšte ne postoji, te je realno da je riječ o o Ayiou Prokopiou 13, Nicosia, Cyprus. E ova adresa postoji, ali je riječ o žbunju koje se nalazi preko puta Kiparske banke. Činjenice dalje kažu da firma “Comsar Energy Limited” nema svoj internet sajt, a nema ni finansijskih izvještaja koji bi potvrdili njenu validnost i sposobnost da u RS plasira 800 miliona evra. Uz sve to, kontakt telefoni imaju pozivni kod +41, koji se odnosi na Švajcarsku, a nikako na Kipar. Postoje i e-mail adrese, a jedna je privatnog tipa (gmail), dok se druga odnosi na određenu firmu u Švajcarskoj.
Potpisnik pisma namjere je Žan Fransoa Kordeman, kontroverzni biznismen i jedan od akcionara belgijskog “Ocean” fonda. I Rašid Sardarov ima akcije u tom fondu i tu je veza između njega i Kordemana.
SCENARIJ PREVARE
Nema sumnje da je ovdje riječ o pokušaju nove velike prevare u kojoj bi se Sardarovu prepustilo upravljanje sa RITE Ugljevik, a priča o 800 miliona evra ulaganja vremenom bi se zaboravila, kao što je zaboravljena i ona o izgradnji pruge između Broda i Modriče, što su je kupci NIRS-a trebali po ugovoru izgraditi, kao i isplati 139 miliona KM duga Rafinerije budžetu RS, na šta su se, takođe, obavezali. Nema sumnje da je realizacija prevare dobro poodmakla, jer je iz pisma namjere vidljivo da su kontakti između Rašida Seadarova i entitetskih vlasti dugotrajni, te da su njegovi “menadžeri” u nekoliko navrata već obilazili “plijen” u Ugljeviku. Sardarov je svjestan da u RS još jedino vrijedi elektroprivreda, kao i činjenice da je ona prije desetak godina rasparčana na više preduzeća, kako bi se lakše mogla privatizovati.
Hodogram prevare je već viđen i implementira se na sljedeći način: osniva se fantomska firma i nudi dogovor Vladi RS, koji ona prihvata kao i u slučaju naftne indistrije. Suštinski, postojeća firma stoji iza nepostojeće firme, koja treba da ili kupi ili uradi joint venture sa domaćom, novoosnovanom firmom. Drugim riječima, ono što je “Zarubežnjeft” bio u projektu privatizacije NIRS-a, u slučaju “Ugljevik” jeste “South ural industrial company”, postojeća firma ruskog tajkuna, a ulogu “Njeftegazinkora”, (koji je kupio Rafinerije i za koji se nikada nije saznalo ko su njegovi vlasnici), u ovoj prevari je fantomski “Comsar Energy ltd”. Aktuelna vlast svjesna je da bi otvoren pokušaj privatizacije elektroprivrede, čak i u ovoj nesretnoj zemlji u kojoj je bezakonje konstanta, a zakonitost tek slučajnost, naišao na velike otpore, pa nastoji kroz ovakve projekte jedini preostali (polu)zdravi resurs predati u ruke špekulanata. Nakon toga slijedi veliko ispumpavanje novca.
Nastavljajući sa ovakvim direktnim dogovorima, Vlada RS de facto sebi daje odriješene ruke da sa narodnom imovinom radi šta hoće. Da su imali dobre namjere, raspisali bi javni tender sa jasnim uslovima, na koji bi se mogle prijaviti i renomirane svjetske kompanije, a ne samo one iz kiparskog žbunja. Ovako je jasno da je prevara već dogovorena, sada je na djelu njena realizacija, građani će opet ostati bez ičea, a milione će uzeti bjelosvjestski mešetari i domaći hohštapleri.
BERZA NE REAGUJE
Na normalnom tržištu kapitala, prema riječima stručnjaka, nakon ovakve vijesti cijena akcija RITE Gacko pala bi za nekoliko desetina procenata. Međutim, to se nije desilo, jer tim akcijama niko i ne trguje.
INVESTICIONI FONDOVI SE PLAŠE
Investicioni fondovi, koji posjeduju 20 posto akcija u EPRS ni riječi nisu prozborili o najavi zajedničkog ulaganja. Nije da se ne žele oglašavati, već ne smiju od vlasti, jer bi im se moglo o glavu obiti.
TEKST PISMA NAMJERA
U Pismu namjera, koje je u posjedu “Žurnala”, ruski milioner Rašid Sardarov planira izgradnju dvije termoelektrane u Ugljeviku, ukupne vrijednosti 800 miliona evra. U Pismu namjera, koji je Vlada RS nedavno prihvatila, navodi se da ruski biznismen planira graditi termoenergetske blokove Ugljevik 2 i Ugljevik 3. “Na osnovu naših dosadašnjih kontakata, kao i posjete timova Rudniku i Termoelektrani Ugljevik, te uvida u raspoloživu dokumentaciju, iskreno namjeravamo graditi termoenergetske blokove Ugljevik 2 i 3. Termoenergetski blok 2 bi gradili isključivo na lokaciji na kojoj su već započeti radovi, a Blok 2 u njegovoj neposrednoj blizini”, navodi se u pismu koje je potpisao Žan Fransoa Kordeman, direktor kiparske firme “Comsar Energy Limited”, čiji je stopostotni vlasnik Rus Sardarov. On od Vlade RS traži traži dvije koncesije, i to na eksploataciju uglja na ležištima Delići, Peljave-Tobut, koje se procjenjuje na oko 45 miliona tona, te koncesiju na izgradnju termoelektrane. Takodje se predlaže osnivanje posebne kompanije „Comsar Republika Srpska“ u kojoj bi njegova firma imala 90 odsto vlasništva, a ostatak matično preduzeće RITE Ugljevik. U Pismu namjera se ističe da za poslove već ima obezbjeđena sredstava.
“Comsar Energy Limited” planira investirati oko 400 miliona evra u periodu od 30 mjeseci i to samo u prvoj fazi za izgradnju Ugljevik 2 i otvaranje rudnika. Ukoliko rezerve uglje, nakon istraživanja, budu dovoljne, gradiće se i Ugljevik 3 vrijednosti dodatnih 400 miliona evra”, ističe se u pismu. Uz Pismo namjera ruskog biznismena, Vladi RS je dostavljen i dopis Ministarstva industrije, energetike i rudarstva RS u kojem se navodi da je predviđeno da se u Ugljeviku grade četiri termoenergetska bloka. Još se navodi da RITE Ugljevik godišnje potroši nepuna dva miliona tona uglja, a da su ukupne zalihe čak 355 miliona tona uglja.
(zurnal.info)