Novi album pod nazivom Interpol ne donosi ništa novo u odnosu na prethodni, a skoro je neuporediv sa prva dva briljantna CD-a. Da krenemo od početka
Kada volite neki band onda nije mnogo važno šta donosi novi album. Takav slučaj je sa mnom i s bandom Interpol.Teško je reći šta se moglo očekivati od četvrtog albuma njujorških darkera.
Novi album pod nazivom Interpol ne donosi ništa novo u odnosu na prethodni, a skoro je neuporediv sa prva dva briljantna CD-a.
Da krenemo od početka. Godine 1998. nastaje grupaInterpolkoja četiri godine kasnije u sastavu Sam Fogarino, Daniel Kessler, Carlos Dengler i Paul Banks objavljuje svoj prvi dugosvirajući CD pod nazivom "Turn on the Bright Lights". Članovi banda se na početku mijenjaju svjetlosnom brzinom da bi se prava postava formirala od navedenih članova. Interpolpočinje sa intenzivnim svirkama po klubovima NY 2000. godine, a pravu popularnost stiču na turneji po UK koja počinje u aprilu 2001. godine, kada održavaju koncerte u Manchesteru, Glasgowu i Londonu. Tokom iste turneje učestvuju na poznatom BBC radio showu (John Peel), gdje im se otvaraju vrata Evrope, a time i nastavak turneje po Francuskoj gdje imaju dva odlična nastupa: La Route du Rock (St. Malo) i Festival Off (Pariz). Nakon povratka sa evropske turneje u novembru 2001. odlaze u Connecticut u Tarquin studio gdje započinju snimanje albuma. Iako dolaze iz Amerike muzika im je u potpunosti ostrvska, prepuna tamnih i dramatičnih zvukova prožetih monotonijom. Mnogi smatraju da se nakon dugo vremena napokon ojavila grupa za koju se može reći liči na Joy Division.
Turn on the Bright Lights, 2002
Turn on the Bright Lights, objavljen je u augustu 2002. godine pod etiketom Matador. Na albumu se nalazi 11 pjesama i veoma je teško izabrati najbolju. Album otvara melanholična i basom nabijena Untitled koja nas, uz upozaravajući glas Paula Banksa, vodi u hipnotički svijet grupe Interpol. Potom se smjenjuju brža i uznemiravajuća Obstacle1, spora i lagana NYC, a potom reska PDA. Čitav album je prožet odličnom ritam sekcijom koja pumpa i podiže atmosferu albumu dajući ritmičku čvrstoću čitavom uradku.Interpol s ovim malim remek djelom nudi osjećaj koji se velikom brzinom kreće od sumornog do napregnutog, od hipnotičkog do melanholičnog. Album zatvara numera Leif Erikson i opet neponovljivi vokal Paula Banksa koji nas podsjeća da je ovo album opčinjenosti, pokazujući kako muzika može biti istovremeno tužna i lijepa. Jednom riječju, briljantno.
Antics, 2004
"And now something completely different" bi rekli Montypaytonovci. Polet koji se dobije slušanjem Antics slušaoca nosi tokom čitavog albuma. S njim otvaraju sasvim nove vizije i potpuno novo poimanje muzičkog stvaranja. Tada Interpol postaje već grupa koju sa zadovoljstvom slušaju Brad Pitt i David Bowie, a The Cure ih biraju kao predgrupu za svoju ljetnu Curiosa Festival turneju. Strah de će se desiti poznati sindrom drugog albuma je kod mene doista postojao, ali na sreću strah je bio bezrazložan. Poređenja sa Joy Division sa ovim albumom u potpunosti su nestala. Muzički su u potpunosti sazreli, a tamnu stranu su pomalo stavili u stranu i okrenuli se mrvicu komercijalnijim vodama. Svirački su izvrsni. Pjesmama je podignut tempo u odnosu na prvi album, a može se reći da je znatno moderniji od prvog. Pjesme kao što su Not Evan Jail, A Time to Be So Small ili predivna Take You On a Cruise svjedoče o kvalitetu albuma. Cvileće i ržuće gitare, brundajući bass, višeglasno pjevanje i igranje sa tonskim kanalima dopunjuju zvučnu sliku. Imate osjećaj da Paul, Carlos, Samuel i Daniel sviraju samo za sebe i da je to potpuno suprotno od onoga što svira drugi član benda. Ali sve zajedno funkcionira izvanredno. Album otvara numera Next Exit sa klasičnim crkvenim orguljama i gitarom koja uzdiše. Neki će se možda složiti sa mnom da ova pjesma nije trebalo da otvara album nego da joj je mjesto otprilike negdje u sredini albuma. Ali Banks i društvo su imali svoje razloge da to bude tako. Potom slijedi izrazito živa i jedna od najboljih pjesama albuma - Evil. Gitare su tužne i udaraju kao bičem dok monotoni Banksov glas nas i dalje drži u stanju napetosti sa čvrstim udarcima bubnjeva. Narc je sljedeća numera koja počinje sa gitarskim nabrajanjem i konstantnim ponavljanjem jedne te iste gitarske teme. Tekstovi su i dalje ljubavni i zaista su predivni:
»Oh Love, Can you Love me, Babe?” Love is this Loving, Babe? Is Time Turning around?
...Inside my Bedroom, Baby, touch me oh tonight Poses, We'll make some
Will reveal our sense of right»
A potom se redaju već navedena Take You On a Cruise pa Slow Hands koja je ujedno i prvi singl sa albuma, a također je i prvi snimljeni spot sa albuma Antics. I tako briljantno sve do kraja.
Our Love To Admire, 2007
Treći album pod nazivom Our Love To Admire je donekle logičan slijed prethodnika. Na albumu se nalazi 11 numera koje se kreću od sumorne i lagane Pioneer To The Falls i predivne Pace is The Trick pa do brzih i ritmom nabijenih The Heinrich Maneuver i Mammoth. Sagledavajući kompletan album vrlo se brzo može doći do zaključka da su momci iz Interpola za nijansu veseliji, iako ne manjka mračne atmosfere. Our Love To Admire je otvorio sasvim nove vidike za momke iz banda i privukao nove fanove.
Interpol, 2010
Svoj posljednji album objavljuju nakon trogodišnje pauze i to je album koji se ne može pohvaliti nikakvim inovacijama, a jedina novost je da je sjajnog Carlosa Denglera na bas gitari zamijenio David Pajom jer je Carlos napustio band neposredno nakon završetka snimanja albuma. Album je snimljen u Electric Lady Studiosu Greenwich Village. Osjećaj da je napravljen sa pola snage me prati tokom cijelog preslušavanja. Produkcija je i dalje besprijekorna na šta se ne može staviti nikakva zamjerka. Jedina zamjerka se može staviti na to što ovim albumom Banks i društvo nisu napravili ništa novo već su samo nastavili niz. Na albumu se nalazi 10 numera koje su po svojoj koncepciji slične jedna drugoj. Također ne postoji osjećaj ushićenosti koji je sveprisutan na prva dva albuma. Album otvara Success sa čvrstim i teškim gitarskim rifovima koje ubrzo pristiže Banksov poprilično mekani vokal koji u startu pjesmu spušta za jednu stepenicu niže. Bas gitara odlično prati čitavu koncepciju pjesme, čvrsto pumpajući atmosferu. Memory Serves je numera koja sa svojim potpuno nekoncepijskim početkom odudara od čitavog albuma sve dok je prelijepi refren ne izniveliše na razinu koja je svojstvena za Interpol. U Summer Well bas gitara je osnovna vodilja pjesme i u njoj nas Interpol podsjeća kako znaju da rade s više inspiracije. Numera Barricade je prvi singl sa albuma i ujedno prvi video spot koji je snimljen kao najava albuma. Tegobnost albuma potvrđuje Always Malaise koja bez ikakvog razloga podsjeća na pjesme sa prvog albuma. Donekle se popravljaju sa Safe Without. Osma numera Try It On se pridružuje prethodnoj i polagano popravlja negativni utisak. Divna klavirska dionice sa čvrstim bubnjem i konstantnim ponavljanjem istog rifa dovodi do osjećaja koji je bio svojstven albumu Turn on the Bright Lights. Teška i spora All Of The Ways i u potpunosti haotična The Undoing zatvaraju album od kojeg se znatno više očekivalo.
(zurnal.info)
">
Novi album pod nazivom Interpol ne donosi ništa novo u odnosu na prethodni, a skoro je neuporediv sa prva dva briljantna CD-a. Da krenemo od početka
Kada volite neki band onda nije mnogo važno šta donosi novi album. Takav slučaj je sa mnom i s bandom Interpol.Teško je reći šta se moglo očekivati od četvrtog albuma njujorških darkera.
Novi album pod nazivom Interpol ne donosi ništa novo u odnosu na prethodni, a skoro je neuporediv sa prva dva briljantna CD-a.
Da krenemo od početka. Godine 1998. nastaje grupaInterpolkoja četiri godine kasnije u sastavu Sam Fogarino, Daniel Kessler, Carlos Dengler i Paul Banks objavljuje svoj prvi dugosvirajući CD pod nazivom "Turn on the Bright Lights". Članovi banda se na početku mijenjaju svjetlosnom brzinom da bi se prava postava formirala od navedenih članova. Interpolpočinje sa intenzivnim svirkama po klubovima NY 2000. godine, a pravu popularnost stiču na turneji po UK koja počinje u aprilu 2001. godine, kada održavaju koncerte u Manchesteru, Glasgowu i Londonu. Tokom iste turneje učestvuju na poznatom BBC radio showu (John Peel), gdje im se otvaraju vrata Evrope, a time i nastavak turneje po Francuskoj gdje imaju dva odlična nastupa: La Route du Rock (St. Malo) i Festival Off (Pariz). Nakon povratka sa evropske turneje u novembru 2001. odlaze u Connecticut u Tarquin studio gdje započinju snimanje albuma. Iako dolaze iz Amerike muzika im je u potpunosti ostrvska, prepuna tamnih i dramatičnih zvukova prožetih monotonijom. Mnogi smatraju da se nakon dugo vremena napokon ojavila grupa za koju se može reći liči na Joy Division.
Turn on the Bright Lights, 2002
Turn on the Bright Lights, objavljen je u augustu 2002. godine pod etiketom Matador. Na albumu se nalazi 11 pjesama i veoma je teško izabrati najbolju. Album otvara melanholična i basom nabijena Untitled koja nas, uz upozaravajući glas Paula Banksa, vodi u hipnotički svijet grupe Interpol. Potom se smjenjuju brža i uznemiravajuća Obstacle1, spora i lagana NYC, a potom reska PDA. Čitav album je prožet odličnom ritam sekcijom koja pumpa i podiže atmosferu albumu dajući ritmičku čvrstoću čitavom uradku.Interpol s ovim malim remek djelom nudi osjećaj koji se velikom brzinom kreće od sumornog do napregnutog, od hipnotičkog do melanholičnog. Album zatvara numera Leif Erikson i opet neponovljivi vokal Paula Banksa koji nas podsjeća da je ovo album opčinjenosti, pokazujući kako muzika može biti istovremeno tužna i lijepa. Jednom riječju, briljantno.
Antics, 2004
"And now something completely different" bi rekli Montypaytonovci. Polet koji se dobije slušanjem Antics slušaoca nosi tokom čitavog albuma. S njim otvaraju sasvim nove vizije i potpuno novo poimanje muzičkog stvaranja. Tada Interpol postaje već grupa koju sa zadovoljstvom slušaju Brad Pitt i David Bowie, a The Cure ih biraju kao predgrupu za svoju ljetnu Curiosa Festival turneju. Strah de će se desiti poznati sindrom drugog albuma je kod mene doista postojao, ali na sreću strah je bio bezrazložan. Poređenja sa Joy Division sa ovim albumom u potpunosti su nestala. Muzički su u potpunosti sazreli, a tamnu stranu su pomalo stavili u stranu i okrenuli se mrvicu komercijalnijim vodama. Svirački su izvrsni. Pjesmama je podignut tempo u odnosu na prvi album, a može se reći da je znatno moderniji od prvog. Pjesme kao što su Not Evan Jail, A Time to Be So Small ili predivna Take You On a Cruise svjedoče o kvalitetu albuma. Cvileće i ržuće gitare, brundajući bass, višeglasno pjevanje i igranje sa tonskim kanalima dopunjuju zvučnu sliku. Imate osjećaj da Paul, Carlos, Samuel i Daniel sviraju samo za sebe i da je to potpuno suprotno od onoga što svira drugi član benda. Ali sve zajedno funkcionira izvanredno. Album otvara numera Next Exit sa klasičnim crkvenim orguljama i gitarom koja uzdiše. Neki će se možda složiti sa mnom da ova pjesma nije trebalo da otvara album nego da joj je mjesto otprilike negdje u sredini albuma. Ali Banks i društvo su imali svoje razloge da to bude tako. Potom slijedi izrazito živa i jedna od najboljih pjesama albuma - Evil. Gitare su tužne i udaraju kao bičem dok monotoni Banksov glas nas i dalje drži u stanju napetosti sa čvrstim udarcima bubnjeva. Narc je sljedeća numera koja počinje sa gitarskim nabrajanjem i konstantnim ponavljanjem jedne te iste gitarske teme. Tekstovi su i dalje ljubavni i zaista su predivni:
»Oh Love, Can you Love me, Babe?” Love is this Loving, Babe? Is Time Turning around?
...Inside my Bedroom, Baby, touch me oh tonight Poses, We'll make some
Will reveal our sense of right»
A potom se redaju već navedena Take You On a Cruise pa Slow Hands koja je ujedno i prvi singl sa albuma, a također je i prvi snimljeni spot sa albuma Antics. I tako briljantno sve do kraja.
Our Love To Admire, 2007
Treći album pod nazivom Our Love To Admire je donekle logičan slijed prethodnika. Na albumu se nalazi 11 numera koje se kreću od sumorne i lagane Pioneer To The Falls i predivne Pace is The Trick pa do brzih i ritmom nabijenih The Heinrich Maneuver i Mammoth. Sagledavajući kompletan album vrlo se brzo može doći do zaključka da su momci iz Interpola za nijansu veseliji, iako ne manjka mračne atmosfere. Our Love To Admire je otvorio sasvim nove vidike za momke iz banda i privukao nove fanove.
Interpol, 2010
Svoj posljednji album objavljuju nakon trogodišnje pauze i to je album koji se ne može pohvaliti nikakvim inovacijama, a jedina novost je da je sjajnog Carlosa Denglera na bas gitari zamijenio David Pajom jer je Carlos napustio band neposredno nakon završetka snimanja albuma. Album je snimljen u Electric Lady Studiosu Greenwich Village. Osjećaj da je napravljen sa pola snage me prati tokom cijelog preslušavanja. Produkcija je i dalje besprijekorna na šta se ne može staviti nikakva zamjerka. Jedina zamjerka se može staviti na to što ovim albumom Banks i društvo nisu napravili ništa novo već su samo nastavili niz. Na albumu se nalazi 10 numera koje su po svojoj koncepciji slične jedna drugoj. Također ne postoji osjećaj ushićenosti koji je sveprisutan na prva dva albuma. Album otvara Success sa čvrstim i teškim gitarskim rifovima koje ubrzo pristiže Banksov poprilično mekani vokal koji u startu pjesmu spušta za jednu stepenicu niže. Bas gitara odlično prati čitavu koncepciju pjesme, čvrsto pumpajući atmosferu. Memory Serves je numera koja sa svojim potpuno nekoncepijskim početkom odudara od čitavog albuma sve dok je prelijepi refren ne izniveliše na razinu koja je svojstvena za Interpol. U Summer Well bas gitara je osnovna vodilja pjesme i u njoj nas Interpol podsjeća kako znaju da rade s više inspiracije. Numera Barricade je prvi singl sa albuma i ujedno prvi video spot koji je snimljen kao najava albuma. Tegobnost albuma potvrđuje Always Malaise koja bez ikakvog razloga podsjeća na pjesme sa prvog albuma. Donekle se popravljaju sa Safe Without. Osma numera Try It On se pridružuje prethodnoj i polagano popravlja negativni utisak. Divna klavirska dionice sa čvrstim bubnjem i konstantnim ponavljanjem istog rifa dovodi do osjećaja koji je bio svojstven albumu Turn on the Bright Lights. Teška i spora All Of The Ways i u potpunosti haotična The Undoing zatvaraju album od kojeg se znatno više očekivalo.
Prijavite se na newsletter Žurnala potpuno besplatno! Odabrali smo za Vas istraživačke tekstove objavljene proteklih 7 dana.
Arhiva
MUZIKA Dossier Interpol
Novi album pod nazivom Interpol ne donosi ništa novo u odnosu na prethodni, a skoro je neuporediv sa prva dva briljantna CD-a. Da krenemo od početka
Kada volite neki band onda nije mnogo važno šta donosi novi album. Takav slučaj je sa mnom i s bandom Interpol.Teško je reći šta se moglo očekivati od četvrtog albuma njujorških darkera.
Novi album pod nazivom Interpol ne donosi ništa novo u odnosu na prethodni, a skoro je neuporediv sa prva dva briljantna CD-a.
Da krenemo od početka. Godine 1998. nastaje grupaInterpolkoja četiri godine kasnije u sastavu Sam Fogarino, Daniel Kessler, Carlos Dengler i Paul Banks objavljuje svoj prvi dugosvirajući CD pod nazivom "Turn on the Bright Lights". Članovi banda se na početku mijenjaju svjetlosnom brzinom da bi se prava postava formirala od navedenih članova. Interpolpočinje sa intenzivnim svirkama po klubovima NY 2000. godine, a pravu popularnost stiču na turneji po UK koja počinje u aprilu 2001. godine, kada održavaju koncerte u Manchesteru, Glasgowu i Londonu. Tokom iste turneje učestvuju na poznatom BBC radio showu (John Peel), gdje im se otvaraju vrata Evrope, a time i nastavak turneje po Francuskoj gdje imaju dva odlična nastupa: La Route du Rock (St. Malo) i Festival Off (Pariz). Nakon povratka sa evropske turneje u novembru 2001. odlaze u Connecticut u Tarquin studio gdje započinju snimanje albuma. Iako dolaze iz Amerike muzika im je u potpunosti ostrvska, prepuna tamnih i dramatičnih zvukova prožetih monotonijom. Mnogi smatraju da se nakon dugo vremena napokon ojavila grupa za koju se može reći liči na Joy Division.
Turn on the Bright Lights, 2002
Turn on the Bright Lights, objavljen je u augustu 2002. godine pod etiketom Matador. Na albumu se nalazi 11 pjesama i veoma je teško izabrati najbolju. Album otvara melanholična i basom nabijena Untitled koja nas, uz upozaravajući glas Paula Banksa, vodi u hipnotički svijet grupe Interpol. Potom se smjenjuju brža i uznemiravajuća Obstacle1, spora i lagana NYC, a potom reska PDA. Čitav album je prožet odličnom ritam sekcijom koja pumpa i podiže atmosferu albumu dajući ritmičku čvrstoću čitavom uradku.Interpol s ovim malim remek djelom nudi osjećaj koji se velikom brzinom kreće od sumornog do napregnutog, od hipnotičkog do melanholičnog. Album zatvara numera Leif Erikson i opet neponovljivi vokal Paula Banksa koji nas podsjeća da je ovo album opčinjenosti, pokazujući kako muzika može biti istovremeno tužna i lijepa. Jednom riječju, briljantno.
Antics, 2004
"And now something completely different" bi rekli Montypaytonovci. Polet koji se dobije slušanjem Antics slušaoca nosi tokom čitavog albuma. S njim otvaraju sasvim nove vizije i potpuno novo poimanje muzičkog stvaranja. Tada Interpol postaje već grupa koju sa zadovoljstvom slušaju Brad Pitt i David Bowie, a The Cure ih biraju kao predgrupu za svoju ljetnu Curiosa Festival turneju. Strah de će se desiti poznati sindrom drugog albuma je kod mene doista postojao, ali na sreću strah je bio bezrazložan. Poređenja sa Joy Division sa ovim albumom u potpunosti su nestala. Muzički su u potpunosti sazreli, a tamnu stranu su pomalo stavili u stranu i okrenuli se mrvicu komercijalnijim vodama. Svirački su izvrsni. Pjesmama je podignut tempo u odnosu na prvi album, a može se reći da je znatno moderniji od prvog. Pjesme kao što su Not Evan Jail, A Time to Be So Small ili predivna Take You On a Cruise svjedoče o kvalitetu albuma. Cvileće i ržuće gitare, brundajući bass, višeglasno pjevanje i igranje sa tonskim kanalima dopunjuju zvučnu sliku. Imate osjećaj da Paul, Carlos, Samuel i Daniel sviraju samo za sebe i da je to potpuno suprotno od onoga što svira drugi član benda. Ali sve zajedno funkcionira izvanredno. Album otvara numera Next Exit sa klasičnim crkvenim orguljama i gitarom koja uzdiše. Neki će se možda složiti sa mnom da ova pjesma nije trebalo da otvara album nego da joj je mjesto otprilike negdje u sredini albuma. Ali Banks i društvo su imali svoje razloge da to bude tako. Potom slijedi izrazito živa i jedna od najboljih pjesama albuma - Evil. Gitare su tužne i udaraju kao bičem dok monotoni Banksov glas nas i dalje drži u stanju napetosti sa čvrstim udarcima bubnjeva. Narc je sljedeća numera koja počinje sa gitarskim nabrajanjem i konstantnim ponavljanjem jedne te iste gitarske teme. Tekstovi su i dalje ljubavni i zaista su predivni:
»Oh Love, Can you Love me, Babe?” Love is this Loving, Babe? Is Time Turning around?
...Inside my Bedroom, Baby, touch me oh tonight Poses, We'll make some
Will reveal our sense of right»
A potom se redaju već navedena Take You On a Cruise pa Slow Hands koja je ujedno i prvi singl sa albuma, a također je i prvi snimljeni spot sa albuma Antics. I tako briljantno sve do kraja.
Our Love To Admire, 2007
Treći album pod nazivom Our Love To Admire je donekle logičan slijed prethodnika. Na albumu se nalazi 11 numera koje se kreću od sumorne i lagane Pioneer To The Falls i predivne Pace is The Trick pa do brzih i ritmom nabijenih The Heinrich Maneuver i Mammoth. Sagledavajući kompletan album vrlo se brzo može doći do zaključka da su momci iz Interpola za nijansu veseliji, iako ne manjka mračne atmosfere. Our Love To Admire je otvorio sasvim nove vidike za momke iz banda i privukao nove fanove.
Interpol, 2010
Svoj posljednji album objavljuju nakon trogodišnje pauze i to je album koji se ne može pohvaliti nikakvim inovacijama, a jedina novost je da je sjajnog Carlosa Denglera na bas gitari zamijenio David Pajom jer je Carlos napustio band neposredno nakon završetka snimanja albuma. Album je snimljen u Electric Lady Studiosu Greenwich Village. Osjećaj da je napravljen sa pola snage me prati tokom cijelog preslušavanja. Produkcija je i dalje besprijekorna na šta se ne može staviti nikakva zamjerka. Jedina zamjerka se može staviti na to što ovim albumom Banks i društvo nisu napravili ništa novo već su samo nastavili niz. Na albumu se nalazi 10 numera koje su po svojoj koncepciji slične jedna drugoj. Također ne postoji osjećaj ushićenosti koji je sveprisutan na prva dva albuma. Album otvara Success sa čvrstim i teškim gitarskim rifovima koje ubrzo pristiže Banksov poprilično mekani vokal koji u startu pjesmu spušta za jednu stepenicu niže. Bas gitara odlično prati čitavu koncepciju pjesme, čvrsto pumpajući atmosferu. Memory Serves je numera koja sa svojim potpuno nekoncepijskim početkom odudara od čitavog albuma sve dok je prelijepi refren ne izniveliše na razinu koja je svojstvena za Interpol. U Summer Well bas gitara je osnovna vodilja pjesme i u njoj nas Interpol podsjeća kako znaju da rade s više inspiracije. Numera Barricade je prvi singl sa albuma i ujedno prvi video spot koji je snimljen kao najava albuma. Tegobnost albuma potvrđuje Always Malaise koja bez ikakvog razloga podsjeća na pjesme sa prvog albuma. Donekle se popravljaju sa Safe Without. Osma numera Try It On se pridružuje prethodnoj i polagano popravlja negativni utisak. Divna klavirska dionice sa čvrstim bubnjem i konstantnim ponavljanjem istog rifa dovodi do osjećaja koji je bio svojstven albumu Turn on the Bright Lights. Teška i spora All Of The Ways i u potpunosti haotična The Undoing zatvaraju album od kojeg se znatno više očekivalo.
(zurnal.info)
denis modri
Novi album pod nazivom Interpol ne donosi ništa novo u odnosu na prethodni, a skoro je neuporediv sa prva dva briljantna CD-a. Da krenemo od početka
Da krenemo od početka. Godine 1998. nastaje grupa Interpol koja četiri godine kasnije u sastavu Sam Fogarino, Daniel Kessler, Carlos Dengler i Paul Banks objavljuje svoj prvi dugosvirajući CD pod nazivom "Turn on the Bright Lights". Članovi banda se na početku mijenjaju svjetlosnom brzinom da bi se prava postava formirala od navedenih članova. Interpol počinje sa intenzivnim svirkama po klubovima NY 2000. godine, a pravu popularnost stiču na turneji po UK koja počinje u aprilu 2001. godine, kada održavaju koncerte u Manchesteru, Glasgowu i Londonu. Tokom iste turneje učestvuju na poznatom BBC radio showu (John Peel), gdje im se otvaraju vrata Evrope, a time i nastavak turneje po Francuskoj gdje imaju dva odlična nastupa: La Route du Rock (St. Malo) i Festival Off (Pariz). Nakon povratka sa evropske turneje u novembru 2001. odlaze u Connecticut u Tarquin studio gdje započinju snimanje albuma. Iako dolaze iz Amerike muzika im je u potpunosti ostrvska, prepuna tamnih i dramatičnih zvukova prožetih monotonijom. Mnogi smatraju da se nakon dugo vremena napokon ojavila grupa za koju se može reći liči na Joy Division. 
Antics, 2004
»Oh Love, Can you Love me, Babe?” 
Interpol, 2010
