Sokolac bez Autobuske stanice: Neisplativost ili zakulisne igre lokalnih moćnika?

Sokolac od 5. januara ove godine više nema Autobusku stanicu. Rampa na ulaz u stanicu je spuštena, peroni prazni, bilaternica zatvorena. Putnici, kuda god su namjerili, više ne znaju red vožnje, ne mogu kupiti niti rezervisati kartu, već na tranzitu u blizini Autobuske stanice čekaju autobuse koji saobraćaju prema Zvorniku, Beogradu, Sarajevu Banjaluci… Tako je Sokolac u 21. vijeku, nakon više od pola stoljeća, ostao bez autobuske stanice, koja je nestala vrtlogu poslovno-političkih igara lokalnih moćnika.

Probleme koji je izazvalo zatvaranje Autobuske stanice priznao je i načelnik Sokoca, SDS-ov Milova Bjelica.

„Kada je u pitanju prevoz i putovanje iz Sokoca ka drugim destinacijama, putnici su prinuđeni da autobuse čekaju na za to nepredviđenim mjestima. Prevoznici trenutno dolaze do kapija Autobuske stanice, zastaju i preuzimaju putnike. Ovaj spor prevoznika najviše pogađa građane Sokoca, one koji presjedaju u Sokocu, ali utiče i na ugled i ime Sokoca“, rekao je Bjelica za Žurnal.

_{Milovan Bjelica}

Vlasnik sokolačke Autobuske stanice je preduzeće „Autoherc“ iz Gruda, koje je taj objekat od Vlade Republike Srpske kupilo 2007. godine. Filijala „Autoherca“u Sokocu je upravljala Autobuskom stanicom, te prevozila putnike i đake, za šta je imala ugovor. Načelnik Sokoca Milovan Bjelica tvrdi da je problem nastao između rukovodstva sokolačke podružnice „Autoherca“ i centrale kompanije u Grudama, zbog, kako je kazao, „nedostatku poslovne etike, o čemu svjedoče Sokočanima dobro poznate činjenice“.

„Uži član porodice bivšeg direktora sokolačke radne jedinice 'Autoherca' osnovala je i registrovala sopstvenu firmu na svoje ime. Potom je od Ministarstva prosvjete i kulture Republike Srpske dobila saglasnost za prevoz učenika Osnovne škole u Sokocu i finansijsku subvenciju. Takođe, od Skupštine grada Istočno Sarajevo je dobila finansijsku subvenciju i jedan broj gradskih linija. Sve ovo je, mogu reći, opredijelilo gospodina Palca (vlasnika 'Autoherca'op.a) da ugasi podružnicu firme u Sokocu, jer je pored novoosnovane firme 'Srnaherc' ostao bez prostora za rad. Kada sam stupio u kontakt sa vlasnikom stanice, direktorom Autoherca, on me je informisao da pregovara sa dva prevoznika iz Pala o prodaji Autobuske stanice u Sokocu“, naveo je Bjelica.

Bivši direktor sokolačke podružnice „Autoherca“ je Sretko Marjanović, predsjednik Skupštine opštine Sokolac, koji je na tu poziciju došao kao kandidat SDS-a, da bi u međuvremenu promjenio politički dres i prešao u Ujedinjenu Srpsku Nenada Stevandića. Prema poslovnom portalu akta.ba, vlasnici „Srnaherca“ su Sretko Marjanović i njegova supruga Ljiljana, koja je i direktor firme.  Preduzeće nema nijednog zaposlenog radnika, a prihodi preduzeća od 2017. godine do danas su čista nula.

Bez obzira na vrlo loš portfolio „Srnaherca“, ta firma je od Ministarstva prosvjete RS dobila saglasnost i subvenciju za prevoz učenika, kao i finansijsku pomoć Grada Istočno Sarajevo. Što ne čudi, s obzirom na to da je na čelu Ministarstva prosvjete RS je Natalija Trivić, kadar Ujedinjene Srpske, dok je gradonačelnik Istočnog Sarajeva Ljubiša Ćosić iz SNSD-a, koja je u koaliciji sa strankom Nenada Stevandića.

Marjanović nije odgovorio na pitanja Žurnala u vezi sa njegovom ulogom u zatvaranju sokolačke Autobuske stanice, ali je nedavno izdao saopštenje za javnost u kojem je za svoj odlazak iz „Autoherca“ optužio SDS-ovog načelnika Sokoca Milovana Bjelicu i vlasnika kompanije iz Gruda Miru Palca.

„Moji problemi u firmi 'Autoherc', u kojoj sam bio zaposlen do 31.12.2020. godine, počinju sa mojim političkim angažovanjem u stranci Ujedinjena Srpska i napuštanjem SDS-a. Pritisci od strane vlasnika firme 'Autoherc' postaju sve učestaliji, a zahtjevi da se prestane sa radom stanice, da se ugase lokalne linije i da se otpuštaju radnici za mene su bili neizvodljivi, te sam se odlučio za napuštanje firme“, napisao je Marjanović u saopštenju za javnost.

_{Sretko Marjanović}

Potom optužuje Bjelicu i Palca da su imali „zajedničke planove i dogovore“ u vezi sa kupoprodajom Autobuske stanice. Marjanović tvrdi da su dugovanja opštine „Autohercu“, po raznim osnovama, dostigla 100.000 KM. Navodi da je zbog tog duga „Autoherc“ prije par mjeseci tužio opštinu Sokolac, a da je potom načelnik Bjelica predložio Miru Palcu da povuče tužbu, a da mu on zauzvrat obezbijedi kupca za objekat Autobuske stanice, pod uslovom da to ni u kom slučaju ne bude firma “Srnaherc”.

„Bjelica je bio upoznat sa namjerama firme 'Srnaherc' da uz kreditno zaduženje otkupi Autobusku stanicu od 'Autoherca' i znao je da su dogovori dostigli završne radnje u notarskoj agenciji, ali je ipak uspio da ubjedi vlasnika 'Autoherca' da ne završi prodaju firmi 'Srnaherc'“, tvrdi Marjanović.

Žurnal je kontaktirao i vlasnika „Autoherca“ Miru Palca koji nam je rekao da ne želi da učestvuje političkim prepucavanjima lokalnih zvaničnika na Sokocu.

„Autobusku stanicu na Sokocu smo zatvorili jer nije bila ekonomski isplativa. Nemam nikakve veze sa načelnikom Sokoca niti hoću da učestvujem u njihovim političkim prepucavanjima. Nije bilo do Mire Palca. Mi smo stanicu kupili kada je bila u stečaju, a svih 14 godina od tada ona je bila prepuštena ljudima na Sokocu, koji su rukovodili njom“, kazao je Palac za Žurnal.

Njegov zamjenik Domagoj Čavara rekao je Žurnalu da, bez namjere da se miješa u političke rasprave Bjelice i Marjanovića, nije tačno da je „Srnaherc“ nudila da kupi Autobusku stanicu. „Nisu to tražili niti imaju novac za to“, kazao je Čavara.

Načelnik opštine Sokolac nije komentarisao dug opštine „Autohercu“, ali je Marjanovićeve stavove o tome zašto Sokolac više nema autobusku stanicu nazvao „pokušajem spinovanja, kako bi taj problem predstavio kao politički“.

„On pokušava sve da predstavi kako se našao u nekom problemu, jer je napustio SDS i prešao u drugu stranku. To naravno nema nikakve veze sa problemom poslovanja i nelojalne konkurencije, odnosno sa radom iza leđa vlasniku 'Autoherca'. To je rekao i gospodin Miro Palac, koji zbog toga i ne želi da proda ovaj objekat Marjanovićima. Osim toga, Marjanović u SDS u Sokocu nije nikada ni zauzimao neko značajno ni važno mjesto, osim što je bio član stranke“, kazao je Bjelica.

On tvrdi da ulaže maksimalne napore da iznađe rješenje i da Autobuska stanica nastavi sa radom. On se nada da će u narednom periodu postići dogovor oko ponovnog početka rada Autobuske stanice, ne isključujući mogućnost da opština Sokolac pronađe partnera sa kojim bi zajedno otkupila taj objekat.

Marjanović, opet, tvrdi da su netačne tvrdnje Bjelice da Autobuska stanica zatvorena jer je on, dok je bio direktor sokolačke podružnice firme, „radio iza leđa“ vlasniku „Autoherca“. Još je naglasio da je firma “Srnaherc” na zakonit način dobila dobila od grada Istočno Sarajevo linije na teritoriji opštine Sokolac, a od Ministarstva prosvjete i kulture saglasnost za prevoz učenika.

„Istu mogućnost imala je i firma 'Autoherc' , ali iz nekih razloga oni svoje linije nisu održavali ni mnogo prije nego li je moja supruga otpočela sa prevozničkim radom. Načelnik prilikom svog manipulisanja javnim mnjenjem namjerno izostavlja činjenicu da firma moje supruge ima od njega lično potpisan dokument, koji odobrava subvenciju njenoj firmi za nerentabilne linije na teritoriji opštine Sokolac“, napisao je Marjanović u svom saopštenju za javnost.

I dok pljušte međusobne optužbe, jedno je sasvim sigurno – Sokolac više nema autobusku stanicu. Kad među dojučerašnjim stranačkim kolegama „pukne tikva“, na površinu počne da izlazi prljav veš o tome ko je kome i po koju cijenu činio usluge, ko se zaduživao, a ko je uništavao firmu na čijem je čelu… Ceh, kako to obično biva, plaćaju građani, u ovom slučaju  Sokočani, koji, kada krenu na put, autobus čekaju kraj ceste.

(zurnal.info)