Kako je izgubio život Nikola Đurović (FOTO): Novi dokazi optužuju Stanislava Čađu za učešće u saobraćajnoj nesreći

Darko Đurović optužio je bivšeg ministra policije Republike Srpske Stanislava Čađu da je direktno odgovoran za smrt njegovog sina Nikole, koji je poginuo u sabraćajnoj nesreći 21. avgusta 2011. godine na raskrsnici na Rakovačkim barama kod Banjaluke.

“Učesnik saobraćajne nesreće je Stanislav Čađo i još jedan visoki funkcioner”, rekao je Đurović na konferenciji za novinare održanoj u Narodnoj skupštini RS. On nije želeo da navede ime drugog “visokog funkcionera”, za kojeg tvrdi da je bio sa Čađom u automobilu.

Đurović je naveo da je prikupio mnogo novih detalja koji ukazuju da Nenad Radinković, kojem je Vrhovni sud RS u avgustu 2013. godine potvrdio kaznu od četiri godine zatvora zbog izazivanja saobraćajne nesreće u kojoj je poginuo njegov sin, nije upravljao vozilom.

REVIZIJA POSTUPKA

Šef skupštinskog odbora za bezbjednost i nadzor nad radom policije RS Milanko Mihajlica je rekao da je “šokiran novim dokazima” i da je cijeli ova slučaj velika sramota za RS.

“Očekujemo od od pravosuđa reviziju postupka i da se kazne počinioci ovog ubistva”, istakao je Mihajlica.

On je zatražio da se s mrtve tačke pokrene i slučaj ubistva inžinjera Milana Vukelića. Vukelić je ubijen u novembru 2007. godine nedaleko od zgrade MUP RS, u eksploziji njegovog automobile pod koji je postavljen eksploziv. Vukelić je prije ubistva ukazivao na postojanje građevinske mafije u Banjaluci.

Žurnal je ranije objavio više tekstova u kojima je ukazivao na niz kontroverzi koje su pratile slučaj stradanja Nikole Đurovića.

Vrhovni sud Republike Srpske 16. avgusta 2013. godine potvrdio presudu Nenadu Radinkoviću, nezaposlenom pekaru iz Laktaša, od četiri godine zatvora zbog izazivanja teške nesreće u kojoj je 21. avgusta 2011. godine poginuo 21-godišnji Banjalučanin Nikola Đurović. Time je, sa pravne tačke gledišta, trebalo da bude stavljena tačka na ovaj slučaj.

Međutim, roditelji nastradalog Nikole Đurovića, nikada nisu ni tražili krivično gonjenje Radinkovića, smatrajući da je on “podmetnut”. Oni su i ranije tvrdili Radinković nije vozio kobne noći, već da se za upravljačem nalazio “visoki funkcioner ili sin nekog od visokih funkcionera RS”.

Nikola Đurović zadobio je teške tjelesne povrede u saobraćajnoj nesreći koja se desila 21. avgusta 2011. godine pola sata poslije ponoći na na raskrsnici za Rakovačke bare, nadomak Banjaluke. Povrede su bile fatalne i mladić je tri dana kasnije preminuo.

U njegov „fiat tipo“ udario je Audi A4, koji je, kroz crveno svjetlo, u raskrnicu ušao  brzinom od preko 150 kilometara na sat. Nenad Radinković je priznao da je on vozio Audi. DNK uzorak, koji je iz Audija izuzet četiri mjeseca kasnije i koji nije bio propisno obezbijeđen (vozilo se kretalo na relaciji Banjaluka-Sarajevo-Banjaluka), navodno je potvrdio da je krv nađena na vazdušnom jastuku vozila, te kontrolnoj tabli Audija.

U Audiju je je sem Radinkovića, prema zvaničnom zapisniku, bio još maloljetni J.S., ali to DNK nalaz nije pokazao. Dalje, očevici sa mjesta nesreće i iz Hitne pomoći tvrde da na Radinkovićevoj odjeći nije bilo tragova krvi niti je on bio povrijeđen.

Audi A4, kojim je udareno Đurovićevo vozilo, je vlasništvo „Asa rent doo“. Prema dokumentima, Radinković je vozilo iznajmio 27. jula 2011. u pet časova ujutro, a vratio ga 20. avgusta 2011. u 8 časova ujutro, dakle prije nesreće. Dva dokumenta još potvrđuju navedene datume: račun za iznajmljeno vozilo, te list u kojem je navedeno da na autu nema oštećenja.

HAPŠENJE U FRANCUSKOJ

Porodica pokojnog Đurovića je ukazala na ove detalje, da bi se potom pojavio novi dokument, bez pečata, u kojem je navedeno da je vozilo vraćeno tek 5. septembra 2011. godine. Taj dokument navodno je potpisao sam Radinković, mada to nije mogao učiniti, jer se tada nalazio u Francuskoj, gdje je otišao par dana nakon nesreće. I mnogo drugih detalja iz same istrage ukazuju da su policijsko-pravosudni organi učinili niz propusta ili su, još gore, namjerno usmjeravali istragu kako bi zataškali stvarne krivce sa smrt Nikole Đurovića.

Bez obzira na sve nedosljednosti i propuste u istrazi, Okružni sud u Banjaluci je 26. novembra 2012. godine presudio Radinkovića na kaznu od četiri godine zatvora. Radinković je okončanje sudskog postupka čekao na slobodi, da bi početkom aprila ove godine u medijima osvanula vijest da je on, zajedno sa još četvoro državljana BiH, uhapšen u Francuskoj zbog sumnje da se bavio trgovinom oružja. Sa Radinkovićem su tada uhapšeni Vladimir Pepić, Zoran Jovanović i Danka Marinković svi iz Banjaluke i Mirko Bakić iz Prijedora.

Radinković se još nalazi u zatvoru u Francuskoj. Prema tvrdnjama izvora Žurnala, neko iz RS je francuskim vlastima dojavio da Radinković trguje oružjem i namjestio mu hapšenje, kako bi ga sklonili iz RS, pošto je postojala bojazan da otkrije istinu o saobraćajnoj nesreći u kojoj je stradao Nikola Đurović. Takođe se tvrdi da je policija RS znala da Radinković švercuje oružje, ali da je naređeno da ne bude uhapšen u BiH kako bi bio sklonjen kao opasan svjedok.

(zurnal.info)