U borbi čiji će čovjek postati dekan novoosnovanog Fakulteta bezbjednosnih nauka (FPN) u Banjaluci, pobijedio je politički jači. Milorad Dodik, predsjednik RS, je na to mjesto izgurao Predraga Ćeranića, jednog od svojih ličnih propagandista i dosadašnjeg savjetnika u MUP RS.
POLITIČKI PRITISAK
Demokratski narodni savez ostao je kratkih rukava i njihov takmac Dragomir Jovičić, nekadašnji ministar unutrašnjih poslova RS, morao je da se povuče. Kako je Žurnal nedavno i najavio, drugačiji scenario bio je malo izvjestan. Rektor banjalučkog Univerziteta je Milan Mataruga, koji je na tu funkciju došao kao kadar SNSD-a, poslije teške bitke sa DNS-om, čiji je favorit bio Novak Kondić, dekan Ekonomskog fakulteta u Banjaluci.
Imenovanjem Ćeranića na funkciju v.d. dužnosti Fakulteta bezbjednosnih nauka prekršen je Statut banjalučkog Univerziteta, član 57., tačka 2., u kojem je jasno navedeno da se na mjesto dekana mogu imenovati samo vanredni i redovni profesori. Ćeranić ima zvanje docenta, koje je pod vrlo čudnim okolnostima stekao krajem novembra prošle godine.
Zato groteskno zvuče riječi rektora Mataruge da je Ćeranićevo imenovanje izvršeno u skladu sa Zakonom u skladu sa visokom obrazovanju i da u svemu tome nema nijedne prepreke.
U prilog svojoj tvrdnji, Mataruga je iznio podatak da na Univerzitetu u Istočnom Sarajevu ima tri ili četiri dekana, koji takođe imaju zvanje docent.
“Time dokazujemo da je i ovdje potpuno regularna procedura. Nije bilo političkog uplitanja i ovo je zaista odluka na osnovu Privremenog vijeća, koje je imenovao Senat Unuverziteta u Banjaluci. Razgovarali smo s potencijalnim kandidatima, kolega Ćeranić je izrazio želju da prihvati tu funkciju”, rekao je Mataruga.
Prvo, nije tačno da nije bilo političkog pritiska i uticaja, jer o tome bruji cijela akademska zajdnica u Banjaluci, čime je Mataruga svjesno i s namjerom prekršio princip nezavisnosti Univerziteta. Na taj način, Mataruga je srušio mit o sebi kao “poštenom i nepotkupljivom” čovjeku, koji se isticao u javnosti prije nego što je imenovan za rektora.
Drugo, time što je Univerzitet u Istočnom Sarajevu prekršio zakon i Statut Univerziteta jer je za dekane imenovao ljude koji imaju zvanje docent, a nisu, kako je to propisano, redovni ili vanredni profesori, ne abolira Matarugu u kršenju zakona. Čini ga samo jednim u nizu onih koji su spremni pogaziti sve propisane norme da bi ispunili zahtjeve političkih pokrovitelja.
Još neobičnije zvuči dio Matarugine izjave da je “kolega Ćeranić želio da prihvati tu funkciju”. Valjda bi rektor trebalo da zna da imenovanja nisu plod nečijih želja i htijenja, već stečenih zvanja, koja su jasno i precizno propisana zakonom i Statutom univerziteta.
Mataruga nije zaštitio ni nezavisnost Univerziteta ni obraz akademske zajednice, ispunio je zahtjeve političkih mentora. Jedini moralan u cijeloj ovoj priči bio je član Senata banjalučkog Univerziteta Braco Kovačević, koji je prije par dana podnio ostavku na članstvo u Senatu zbog Ćeranićevog izbora za dekana Fakulteta bezbjednosnih nauka. Kovačević, koji je redovni profesor sociologije na Fakultetu političkih nauka, podnio je neopozivu ostavku, jer nije želio da učestvuje u tim prljavim igrama.
PISMO O ETICI
Grupa banjalučkih intelektualaca ne dovodi u pitanje samo Ćeranićev izbor za dekana FBN-a, već i njegov izbor u zvanje docenta. U pismu koje su dostavili Republičkoj upravi za inspekcijske poslove, poslaničkim klubovima u Narodnoj skupštini RS, civilnom sektoru, misiji OSCE u BiH i medijima oni ukazuju na nezakonite izbore u nastavno-naučna zvanja na Fakultetu bezbjednosnih nauka, na Konkursu objavljenom 29. juna prošle godine.
Oni tvrde da nakon sprovedene konkursne procedure nije ispoštovana zakonska i akademska procedura, što povlači automatski poništavanje izbora u nastavno-naučna zvanja.
Također tvrde da je bilo nezakonitosti u procesu transformacije Visoke škole unutrašnjih poslova u Fakultet bezbjednosnih nauka.
U pismu se navodi da su po konkursu, koji je imenovao Senat banjalučkog Univerziteta, imenovane Komisije za izbore u zvanja za uže naučne oblasti - bezbjednosne nauke i organizacija i poslovi policije. Te Komisije su, kako se ističe, pristrasno napisale izvještaje za izbore u zvanja, favorizujući pojedine kandidate, a diskvalifikujući i diskriminišući druge kandidate, čime su narušili sve pravne odrednice Zakona o visokom obrazovanju u Republici Srpskoj, Statuta Univerziteta u Banjaluci i Pravilnika o postupku i uslovima izbora nastavnika i saradnika na Univerzitetu.
“Posebno su narušili etički kodeks u akademskoj zajednici Republike Srpske”, navodi se u pismu.
Dalje se navodi da su svi članovi komisije za izbor u zvanje u užu naučnu oblast - Organizacija i poslovi policije, zaposleni na Kriminalističko-policijskoj akademiji u Beogradu, koja nije članica beogradskog Univerziteta niti bilo kojeg drugog univerziteta (što se vidi na zvaničnom sajtu Ministarstva prosvjete Republike Srbije).
“Tako ti izbori u nastavna zvanja nisu priznata ni na samom Univerzitetu u Beogradu”, stoji u pismu.
Sama konkursna procedura, prema kojoj je Ćeranić izabran u zvanje docenta, sporna je i zato što je konkurs trebalo da bude raspisan na prijedlog nastavno–naučnog vijeća Fakulteta bezbjednosnih nauka, koji u to vrijeme nije ni postojao niti je bio upisan u Registar visokoškolskih ustanova. U to vrijeme FBN nije imao ni dozvolu za rad Ministarstva prosvjete i kulture Republike Srpske, čime nisu ispunjeni uslovi iz člana 20. Zakona o visokom obrazovanju u Republici Srpskoj.
Mnogo je još spornih stvari koji oni navode u pismu, a ključno je da je zadatak komisije bio da favorizuju odredjene kandidate.
Zanimljivo je da su članovi Komisija vrednovali više od 130 novinskih članaka Predraga Ćeranića, koji nemaju stručnu niti naučnu relevantnost, već su dnevno-političkog karaktera, što je mimo pravilnika. Tim člancima svakako je bio zadovoljan Milorad Dodik, jer Ćeranić u njima opoziciju proglašava izdajničkom, podržava njegove ideje o nezavisnosti RS i ovaj bh. entitet suprotstavlja Zapadu.
Džaba su krečili banjalučki intelektualci, upozoravajući na “ozbiljne anomalije” koje mogu da prerastu u “neizliječivu bolest” banjalučkog Univerziteta. Politika je opet pobijedila.
(zurnal.info)