Instagram spektakl Nenada Nešića: Asfaltiranje šest kilometara granice Republike Srpske

Dušebrižništvo za ovu izrazito nerazvijenu opštinu u Republici Srpskoj izrazio je na zvaničnom Instagram profilu, uz seriju fotografija nastalih tokom posjete. Nešić ispred zgrade Opštine, Nešić u centru, Nešić pred kamerama Radio-televizije RS, Nešić u ozbiljnim razgovorima sa opštinskim rukovodstvom, Nešić na terenu s radnicima, Nešić ispred „škode“…

Nije to, priznao je, u njegovoj nadležnosti, ali će se potruditi da pomogne onoj šačici stanovnika koji tu životare.

„Probaćemo da nađemo način da pomognemo. Kalinovik je 1991. godine imao 73 seoska naselja, danas su mnoga gotovo pusta. Ljudima koji su ostali moramo omogućiti komunikaciju sa središnjim opštinama i ostalim dijelovima Republike“, naveo je na društvenoj mreži.

„Već dogovoreno“ ili „probaćemo da nađemo način, iako nije u našoj nadležnosti“ – vispreni direktor očito nije uspio da usaglasi činjenice. Jedno drugo svakako kosi!

Humanost direktora Nešića, inače visokog funkcionera Demokratskog narodnog saveza, nema cijenu. Ili ipak ima…

„Kalinovik, kao pogranična opština, ima poseban značaj za RS i otuda mora da zaslužuje pažnju svih nadležnih ministarstava i javnih preduzeća“, poručio je.

Prošli put kada se bavio putnom mrežom u pograničnim područjima i kada mu je Vlada RS, sa nadležnim ministarstvima, pomogla da sve dokumentom bude pod njegovim budnim okom, građani Republike o kojoj brine dali su 16,6 miliona KM! Za 16,6 kilometara puta!

Mjesto radnje – Istočni Drvar, izvođači radova – „Mrkonjićputevi“ i „MG Mind“ Mladena Milanovića Kaje i „Niskogradnja“ Ljubomira Ćubića!

16,6 miliona KM za 16,6 km!

„'Mrkonjićputevi' Mladena Milanovića Kaje završiće gradnju posljednja 2,4 kilometra lokalne ceste do Muselinovca, kroz Istočni Drvar. Prema ugovoru koji su ovoj firmi dodijelili 'Putevi RS', to će koštati 3,9 miliona KM. Kako je za prvih 14,2 kilometra od Vučije Poljane do Potoka, prije pet godina Kajinom 'MG Mindu' i laktaškoj 'Niskogradnji' Ljubomira Ćubića, dato 12,7 miliona KM, jasno je da će ovo biti jedna od najskupljih cesta u RS“, objavio je Žurnal 2. avgusta prošle godine.

Javno preduzeće je, dakle, za svaki kilometar puta kroz opštinu sa najmanje stanovnika u BiH izdvojilo po milion KM. Ovaj „napredak“ aminovala je Vlada RS, a novac je ulagan sa računa posebnih namjena.

Tadašnji ugovor sa Kajinim „Mrkonjićputevima“, čija je ponuda bila i jedina pristigla na ovaj milionski težak tender, potpisan je 4. jula, a „put od posebnog značaja“ kroz opštinu sa tek 79 stanovnika trebalo je završiti za 180 dana. To je podrazumijevalo izgradnju dionice Potoci-Muselinovac, ali i postavljanje saobraćajne signalizacije.

Da se odavno znalo kome su namijenjeni ti milioni KM podsjećali su i u udruženju građana „Tender“, napominjući da su dijelovi u tenderskoj dokumentaciji jasno nagovještavali Kajino ime.

„Iako to nije mimo važećih propisa, bilo je propisano da asfaltna baza bude najdalje 70 kilometara, a zna se da bazu na toj kilometraži ima firma Mladena Milanovića. Kako je njegova firma 'MG Mind' radila i na prvoj dionici puta, nije bilo sumnje da će ovaj posao ponovo dobiti on“, kazao je tada za Žurnal Igor Vukajlović iz ovog udruženja.

A tender raspisan pet godina ranije podrazumijevao je rekonstrukciju, modernizaciju i izgradnju dionice Vučija Poljana – Jelovac–Oštro Bognjo– raskršće Potoci u dužini od 14.221 metar. Ugovor od 12,7 miliona KM, potpisan 18. marta 2013. godine, podrazumijevao je zemljane radove do nivoa asfalta.

“Saobraćajna signalizacija i oprema puta (odbojne ograde i zaštitne mreže) biće postavljena na čitavoj dionici ”, isticao je tada Nešić, uz zaključak da će samo ovo koštati oko 1,35 miliona KM.

Po njegovoj matematici, tih 1,35 miliona podrazumijevalo je ugradnju 312 saobraćajnih znakova, 14 metara kvadratnih tabli, izradu 2.760 metara kavadratnih oznaka, ugradnju 10.652 metara zaštitne odbojne ograde, ugradnju 16.830 metara kvadratnih zaštitne mreže i ugradnju 2.933 smjerokaza.

Međutim, stručnjaci iz ove oblasti su ga i tada demantovali – sve ovo nije koštalo više od 200.000 KM i to kada se u obzir uzmu maksimalne cijene.

Poznato je, dakle, gdje je završio novac, ali ne i kakav je kvalitet milionski vrijednog seoskog puta. Kontrolu je radila firma „Putevi i ulice“ iz Banjaluke, ali izvještaj je završio na Nešićevom stolu.

(zurnal.info)