"Dečko, navlače te, jebem ga"

Milenko Pavlović peti je u nizu direktora Investiciono razvojne banke Republike Srpske (IRB RS) koji je podnio ostavku na tu funkciju. Prije njega to su učinili Bojan Golić, Brane Stupar i Jasminko Jotić. Pavlović je napuštanje direktorske fotelje obrazložio “ličnim razlozima”, ali dobro obaviješteni izvori tvrde da on više nije mogao izdržati pritisak čelnih ljudi iz vlasti da novac iz kreditnih linija IRB-a prebacuje na račune povlaštenih firmi, bliskih vlasti, iako one ne ispunjavaju potrebne zakonske uslove za dobijanje kredita.

Odavno je jasno da vladajući establišment u RS doživljava IRB kao izvor iz kojeg namiruje apetite rodbine, prijatelja, i partijskih kolega. Takvu praksu ustanovio je bivši premijer RS i aktuelni entitetski predsjednik Milorad Dodik, a istim žarom provodi je i sadašnji predsjednik Vlade (bivši ministar finansija) Aleksandar Džombić.

SADRŽAJ PREPISKE

Džombić se nedavno javno pohvalio kako on nema nikakvog uticaja na dodjelu kredita iz IRB-a, već da odluke donose organi banke po utvrđenim procedurama. Džombić je, bez sumnje, izrekao čistu neistinu, što potvrđuje i u medijima objavljena SMS prepiska (19.10.2009. godine-10.03.2010. godine) između Džombića, koji je u to vrijeme bio ministar finansija i tadašnjeg direktora IRB-a Bojana Golića.

Bojan Golić je, kao jedan od osumnjičenih u aferi „Medicinska elektronika“, uhapšen 23. marta 2010. godine, a 30. juna iste godine priznao je krivično djelo „nesavjesnog rada u službi u vezi sa nezakonitim radnjama koje se odnose na manipulaciju cijenama akcija Medicinske elektronike“ i osuđen je na četiri godine zatvora. Objavljena SMS prepiska sastavni je dio dokaznog materijala Specijalnog tužilatva RS u predmetu „Medicinska elektronika“ i ona nedvosmileno pokazuje da je Golić bio puki izvršilac naloga koji su mu stizali iz vrha vlasti - kome i kada prebaciti novac sa računa IRB-a.

U SMS prepisci od 22. oktobra 2009. godine Golić šalje poruku Džombiću: „Gips akustik danas odobren. Javite plavom...“ Džombić mu odgovara: „Opasan si dečko“. Na zvaničnoj Internet stranici IRB RS, gdje su ažurirani svi podaci o plasiranim kreditima, stoji da je firma „Gips akustik“ Banjaluka podnijela zahtjev za kredit 5. oktobra 2009. godine, da joj je kredit odobren 22. oktobra, a ugovor o dodjeli kredita na iznos od 400 000 maraka potpisan 28. oktobra.

Džombić dva dana kasnije, 24. oktobra 2009. godine, šalje poruku Goliću: „Šefe, ubrzaj SG Gradnja, 500 000, Volks banka“, na šta mu Golić odgovara: „Važi ministre, pozz“. Zvanični podaci IRB-a govore da je „SG Gradnja“ Laktaši zahtjev za kredit podnijela 30. septembra 2009. godine, a da joj je kredit odobren 2. decembra iste godine na iznos od 495 000 KM. Golić SMS porukom Džombića 1. decembra obavještava: “Ministre, SG Gradnja Laktaši (premijer) sutra prolazi...“.

Prema SMS prepisci, Džombić 25. novembra 2009. godine od Golića traži da mu odgovori „da li je prošao Petroprojekat“.

„Dečko“ mu odgovara da je taj predmet na sledećem kreditnom odboru i da nema uvid. Džombić potom piše: „Može li proći pod današnjom sjednicom. Budemo li otežali, imaćemo problem“. Par dana kasnije, Golić šefu šalje poruku: „Pozdrav ministre, onaj iz Bratunca je obrađen, pozitivan, ide sledeće sedmice“.

Firma „Petroprojekat“ iz Bratunca je zahtjev za kredit podnijela 5. oktobra, Kreditni odbor odobrio je kredit 2. decembra, a ugovor o dodjeli kredita na iznos od 850 000 maraka potpisan je 15. decembra 2009. godine. Istoj firmi je IRB godinu dana ranije dodijelila kredit od 3,5 miliona maraka.

U poruci od 1. decembra, osim za SG Gradnju Laktaši, Golić informiše Džombića da prolaze i krediti za „Agrofloru“ iz Kozarske Dubice i Pošte RS. Prepiska potvrđuje da je za kredit „Agrofloru“ intervenisao Nino Jauz, načelnik Kozarske Dubice, takođe jedan od perspektivnih kadrova SNSD-a. „Agrofloru“ je IRB odobrila kredit 2. decembra, a ugovor o dodjeli 450 000 maraka potpisan je trinaest dana kasnije. Ista firma je od IRB-a godinu dana ranije dobila 495 000 maraka, a ove godine joj je isplaćeno još 300 000 maraka.

Vlasnik „Agroflora“ je Zoran Subotić, prema saznanjima „Žurnala“, jedan od glavnih finansijera SNSD-a. Izvori „Žurnala“ navode da je, samo za izbornu kampanju pred lokalne izbore 2008. godine, Subotić SNSD u Kozarskoj Dubici pogurao sa 40 000 maraka. Isti izvor navodi da je Subotić poznat i po tome što (u dogovoru sa policijom) nezakonito sječe šumu, kao da je njegovo privatno vlasništvo.

„Daj završi Intal. Navlače te, jebem ga“, piše Džombić 2. decembra 2009. Goliću. Ovaj mu odgovara da je „to već odbijeno, užasan prijedlog“. „Ja prvi put imam urgenciju za to. Nije problem, ali slab protok informacija imamo, a definitivno ne mogu svim Srbima kolača napeći sa ove funkcije, kao i vi sa vaše“, jada se mlađani Golić. Posle svega, „Intal“ Milići od IRB-a 30. decembra dobija kredit od 1,3 miliona maraka. Istoj firmi godinu dana ranije IRB je isplatila 480 000 maraka.

GORAK KRAJ VEZE

Golić od Džombića (8. decembra 2009.) traži savjet šta da radi sa kreditnim zahtjevom „Krune“ Mrkonjić Grad, a dva dana kasnije Kreditni odbor IRB-a ovoj firmi, u vlasništvu radikala Pantelije Damjanovića, odobrava pet miliona maraka. Ugovor o dodjeli kredita potpisan je 30. decembra.

Kako se približava kraj 2009. godine, sve intezivnija postaje i prepiska između Golića i Džombića. Tadašnji ministar finansija 21. decembra od Golića traži da ubrza predmete „Dević tekstil“ i „Vučko“. „Važi, zvali su me za to. Tešanović i Ristić, poslanice, za Tekstil, Vučko će ići na prvi veliki kreditni odbor“, odgovara smjerni Golić.

Firma „Dević tekstil“ iz Teslića zahtjev za kredit podnijela je u aprilu 2009. godine, a poslije dugih mjeseci razmatranja, kada je stigao Džombićev poziv, sve je ekspresno riješeno. Kredit, težak pet miliona maraka, dodijeljen joj je 30. decembra 2009.

Istog dana, IRB firmi „Vučko“ sa Pala, u vlasništvu još jednog SNSD-ovog pulena Cicka Provića, IRB dodjeljuje kredit od pet miliona maraka.

SMS prepiska između Džombića i Golića ne prestaje ni u 2010. godini. Golić 2. februara traži savjet od Džombića šta da radi sa zahtjevom firme „Atila“ sa Pala, a ovaj mu kratko odgovara: „Neka ide“. Prema podacima IRB-a, firma „Atila“ Pale je zahtjev za kredit podnijela 13. januara, a 19. januara dodjeljuje joj se 500 000 maraka. Desetak dana kasnije (17. februara) Golić obavještava Džombića da je odobren i kredit za „Agropodrinje“ iz Zvornika. Ova firma je zahtjev za kredit podnijela 26. januara 2010., a sredstva u iznosu od 140 000 maraka su joj odobrena 18. februara iste godine.

Bilo je u prepisci još svega i svačega- od pominjanja Milorada Dodika, dogovaranja medijskih nastupa, preko zapošljavanja preko veze, do brige šta će se desiti ako budu morali naplatiti kazne od „Nezavisnih novina“ i Integrala“. I tako sve do Golićevog hapšenja.

Kada mu je postalo jasno da je u slučaju „Medicinska elektronika“ odabran za žrtvenog jarca, Golić rezignirano piše Džombiću: „Pozdrav ministre. Mogao sam dobiti info da sam out, a ne da mi Džinić to govori. Al' nema ljutnje, moje opredeljenje - kako glavni odluče. Idemo dalje, ugodan vikend“. Ovaj SMS Golić je poslao 26. februara 2010. , a par dana kasnije (3. marta) obavještava Džombića da mu je Specijalno tužilaštvo uputilo poziv da da izjavu u slučaju „Medicinska elektronika“. Džombić mu odgovara: „OK, opušteno, bez brige“.

Nastavak je poznat. Golić je 23. marta uhapšen, iza rešetaka je proveo četiri mjeseca i jedini je pravosnažno presuđen u predmetu „Medicinska elektronika“. Hapšenje je značilo i kraj njegove direktorske karijere, a po svemu sudeći, ukupne poslovne karijere. Aleksandar Džombić, pod čijim je pokroviteljstvom Golić djelovao sve vrijeme svog mandata, avanzovao je premijersku funkciju. Bio je to kraj interesne ljubavne afere.

(zurnal.info)