Remek djelo modernog samuraja

Epsko remek djelo Harukija Murakamija 1Q84, preko noći je postalo senzacija u Japanu. Kada je knjiga objavljena na engleskom, Entoni Cummins je posmatrao kako djelo kultnog pisaca postaje bestseler.

Njegovi romani se čitaju na više od 40 svjetskih jezika. Rođen u Kjotu (1949), Haruki Murakami je jedan od najpopularnijih autora čije se ime svake godine nađe na kladioniocama pred dodjelu Nobelove nagrade za književnost.

Njegovo najpoznatije djelo, Norveška šuma (1987), koji prati ljubavni život japanskih studenta krajem šezdesetih ga je toliko proslavilo, da je pobegao u Evropu i SAD u potrazi za anonimnošću.

Roman 1Q84 objavljena u tri toma, nadrealna je romantika duga skoro 1.000 strana. Prodata je u 1,5 miliona primeraka u prvih mjesec dana od dana objavljivanja u Japanu u 2009.

U japanskom jeziku slovo Q i broj 9 isto se izgovaraju. Kada se 1Q84 izgovori na japanskom, dobije se 1984, što je direktna aluzija na poznati roman Džordža Orvela koji se više puta i pominje i citira na ovim stranicama.

Čitalac zajedno sa glavnim likovima lebdi između 1984. godine i paralelnog vremena u godini 1Q84. Prvi tom ovog kapitalnog romana pokriva period od aprila do juna i kroz poglavlja koja se naizmjenično smjenjuju pratimo priče dvoje glavnih junaka - Aomame i Tenga. Ona je instruktorka borilačkih veština, član misteriozne organizacije koja sprovodi pravdu ubijajući nasilnike ... Tengo je profesor matematike u pripremnoj školi, tipičan murakamijevski muški lik - pasivan, bez inicijative, talentovan bez ostvarenja, jednostavno on je „deo slagalice koji se nigde ne uklapa".

U drugom tomu, Aomame i Tengo, sticajem neobičnih događaja, potvrđuju svoje sumnje da se nalaze u drugom vremenu (u godini 1Q84) iz kojeg ne mogu da se vrate natrag u 1984. godinu i svoje realno vrijeme. Njihova ljubav, iako je čini samo stisak ruke u detinjstvu, jedina je istinska i prava u ovom romanu. Ona je pokretač svih dešavanja i jača uprkos njihovoj razdvojenosti, a oni se sve više približavaju jedno drugom.

Murakami se u ovom nastavku produbljeno bavi filozofskim temama, odnosom dobra i zla, krivice i kazne i, pre svega, smislom života, stavom prema smrti, žrtvovanjem, ali i porodičnim vezama i, neizostavno, ljubavlju.

Izobilje tema i događaja iz prva dva toma, svodi se u ovom trećem na ljubavnu priču u kojoj, nerealno, a ipak moguće, samo jedan dodir ruke ne gubi intenzitet užitka ni posle dvadeset godina odvojenosti.

Ljubav u okviru porodice zauzima posebno mjesto u ovom romanu o otuđenosti, te treći tom donosi i motiv pomirenja sa ocem, koji je tako dosledno izostajao iz dosadašnjih Murakamijevih dijela.

Na kraju, bez odgovora baš na sva pitanja, autor nas znalački ostavlja u dilemi da li je u pitanju klasična otvorena naracija, u kojoj se tumačenje prepušta čitaocima, ili su ipak ostavljena odškrinuta vrata za razotkrivanja u nekim budućim dijelima…

(zurnal.info)