Istraga: ROPSTVO U AZERBEJDŽANU: Kako su Vučenovići mučili radnike i „oprali“ milione maraka!

Istražujemo

ROPSTVO U AZERBEJDŽANU: Kako su Vučenovići mučili radnike i „oprali“ milione maraka!

Srpko Vučenović član je kriminalne grupe kojoj se sudi za pranje novca, utaju poreza te trgovinu ljudima i eksploataciju radnika iz BiH koji su radili u Azerbejdžanu. Žurnal objavljuje detalje iz opsežne međunarodne istrage, koja još nije dovela do osobe koju optuženi nazivaju „poglavica“ i „predsjednik“

 ROPSTVO U AZERBEJDŽANU: Kako su Vučenovići mučili radnike i „oprali“ milione maraka!

Srpko Vučenović pridružiće se na optuženičkim klupama Suda BiH svojim rođacima, braći Boži i Milanu Vučenoviću. Skoro tri godine ga je Specijalno tužilaštvo RS navodno istraživalo zbog sumnje da je „prao“ novac svojih rođaka, da bi se potom proglasilo nenadležnim. Tužilaštvo BiH nije dugo čekalo. Ovih je dana protiv Srpka Vučenovića podiglo optužnicu koja ga tereti da je na svoje račune primio više od dva miliona KM sumnjivog porijekla te ih koristio za kupovinu nekretnina, za svoje i potrebe braće Vučenović.

Prema dokumentaciji SIPE, koju posjeduje „Žurnal“, tokom 2009. i 2010. godine na devizni račun Srpka Vučenovića u „Pavlović banci“ uplaćeno je oko 400 hiljada dolara i 480 hiljada eura. Uplate su izvršile firme iz Novog Zelanda, Hong Konga i Paname te sa računa Milana Vučenovića iz Moskve i Bože Vučenovića sa računa u BiH. Na njegov račun u „Sberbank Banjaluka“ više fizičkih lica iz Azerbejdžana uplatilo je iznos od oko 100 hiljada dolara, dok je na račun u „Hypo Alpe Adria Bank Banja Luka“ od firme „Acora Businness“ sa Kariba uplaćeno 225 hiljada dolara.

Srpko Vučenović bi mogao biti važan i ko svjedok u predmetu protiv braće Vučenović i još 11 optuženih. Da se osjetio iskorištenim tokom brojnih novčanih transkacija, koje ćemo u nastavku teksta podrobnije objasniti, pokazuje i sadržaj SMS poruke koju Srpko u junu 2013. piše Milanu Vučenoviću:

„MILANE, JA SAM TRI I PO GODINE POD ISTRAGOM, POD PRITISKOM, PROGONOM I MOJIM I PORODICNIM. MOLIO SAM TE ZA SASTANAK DA OVU AGONIJU RAZRJESIM I KAD SI IMAO PRILIKU TRAZIO SI DA CUTIM... A JA SAM VALJDA BUDALA PA REMETIM PROTOKOL  I  EVO SAD BANKA MI ULAZI U HIPOTEKU, A OSTATAK KAD SE NAMIRI OSTAJE ZA TEBE I BOZU, JER JE TAKO SUD ODREDIO“.

Božo Vučenović, Milan Vučenović, Rade Ljubičić, Saša Lipovac, Safet Turanović, Rasim Turanović, Nenad Tatić, Slaviša Kojić, Zoran Dmitrović, Zoran Kalajdžić, Novak Ćirić, Nedeljko Vučenović i Miroslav Vučenović su članovi grupe kojoj je suđenje pred državnim sudom u toku. Milan Vučenović optužen je za pranje novca, njegov brat Božo i za pranje novca i trgovinu ljudima, a ostali „ samo“ za trgovinu ljudima.

Kako je ukradeno prvih 6 miliona ?

Sve je počelo novembra 2009. godine. Putem firme „Serbaz“ Bože Vučenoviča angažovano je 750 radnika sa područja bivše SFRJ za građevinske radove u Azerbejdžanu. Iz BiH je bilo 90 radnika. Tamo su bili izloženi nehumanom postupanju i uslovima rada, sa pretrpanim prostorijama za spavanje, lošom ishranom, prekovremenim radom na velikoj vrućini i bez adekvatne liječničke pomoći. 

Plate su im bile višestruko umanjene u odnosu na dogovorene prije polaska u Azerbejdžan.Umjesto 8-10  dolara po satu, plaćano je najviše 5. Ni takve umanjene plate mjesecima nisu dobijali. Pri tome, novčano su kažnjavani za svaki pogrešan korak, na gradilištu i u slobodno vrijeme. Nadzornici su ih pratili, fotografisali, novčano kažnjavali.  

„Tamo smo bili maltene robovi, bili smo primorani da radimo po 24 sata, s tim da ako slučajno sjednemo od iznemoglosti oni su nas kažnjavali po 500 dolara. Ako nismo stigli na pauzi da jedemo, mi smo bili kažnjavani ako zakasnimo 5 minuta. Izmišljali su bilo što da nas kazne, pa tako su nas sa sto dolara kažnjavali ako ne spremimo krevet prije polaska na posao", pričali su radnici.

Kažnjavani su ne samo novčano, nego i fizičkom torturom. Najviše su strahovali od Saše Lipovca. U vrijeme boravka u Azerbejdžanu za njim je bila raspisana potjernica. Nakon hapšenja na granici Gruzije, izručen je u BiH, da bi ga potom Vrhovni sud RS osudio na 10 godina zatvora zbog ratnih zločina na području Gradiške. Više njih je potvrdilo da ih je tukao i Božo Vučenović.

„Odvodili su ih u podrume uz jaču muziku da se ne bi čuli krici tih ljudi koje su oni tukli,“ svjedočio je jedan od radnika.

Vučenovići su znali da će radnici zbog teške materijalne situacije svojih porodica mnogo toga trpjeti. Pasoši su im oduzimani po dolasku u Azerbejdžan. Prva dva mjeseca primorani su raditi besplatno, kako bi isplatili putne troškove!? Istraga će pokazati da su smanjujući satnicu te izmišljenim novčanim kaznama, potom neplaćanjem dozvole boravka i radnih dozvola, Vučenovići samo od novca zakinutog radnicima inkasirali  gotovo 6 miliona KM !

Radnici su počeli sve glasnije negodovati. Za njihove probleme zainteresovala se misija OSCE-a koja ih je posjetila na gradilištima. Istraga o njihovoj eksploataciji uskoro će se proširiti. Pokazaće se da je u pitanju mnogo krupniji kriminal od potkradanja radnika i loših uslova njihovog rada.

Višemilionske sumnjive transakcije

Građevinska firmu „Serbaz Project and Construction“, vlasništvo je Milana Vučenovića i Dejana Cvetkovića, državljanina Srbije. Od 2007. godine bila je angažovana na nekoliko velikih građevinskih projekata u Azerbejdžanu koje je finansirala tamošnja vlada.  Za izvođenje radova bio je odgovoran Milanov brat Božo Vučenović. Firma je u Azerbejdžanu registrovana kao ogranak kompanije „Akora Business“ iz Britanske Zapadne Indije.

Radnici su naravodno bili registrovani da rade i za „Serbaz Property CV“ iz Moskve u vlasništvu Milana Vučenovića, koji je tu dugo vremena živio i oženjen je državljankom Rusije. Imao je registrovane dvije firme, „Žilkoms N“ i „Milan M“.  No u tamošnjem registru nema firme “ Serbaz Property CV“ Upisana je lažna adresa. Takva firma je bila registrovana u Holandiji, ali je postojala samo na papiru. 

„Osim činjenice da je u evidencijama nadležnih organa Kraljevine Nizozemske navedeno da je broj zaposlenih u firmi nula, nadležni organi te države nisu uspjeli pronaći bilo kakve  formalne veze Vučenović Milana, za kojeg su radnici naveli da je vlasnik firme i koji je u oktobru 2009. godine u takvom svojstvu pregovarao sa radnicima i vlastima Azerbejdžana na rješavanju problema u poslovanju firme, niti su prema podacima nadležnih organa Kraljevine Nizozemske, potvrđene formalne veze ostalih osumnjičenih sa navedenom firmom,“ navode iz holandske policije.

Sa takvim fiktivnim firmama, moglo se i očekivati ono što slijedi. U periodu od marta 2009. do decembra 2011. godine na račune braće Vučenović otvorene u jednoj banci u Crnoj Gori transferirano je oko 10 miliona dolara i 2 miliona eura. Uplate iz Azerbejdžana su prvo izvršene na račune fiktivnih kompanija iz Paname, Hong Konga, Belizea, Kipra, da bi novac potom bio transferiran na privatne račune Bože i Milana Vučenovića u bankama u Srbiji, Makedoniji, Gruziji te Bosni i Hercegovini. Tako je na devizni račun Bože Vučenovića u ovdašnjoj banci uplaćeno 7,8 miliona dolara i pola miliona eura !!

Najviše transkacija bilo je iz Paname, sa računa „Cedal Holdinga“. Navodni predsjednik ove kompanije Ivan Antonio Molino Alvarez evidentiran je kao odgovorna osoba u čak 115 raznih firmi. Iz Paname je potvrđeno da firma „Cedale Holding“ nema licencu ili trgovačku registraciju, niti novčanih transfera u ovoj zemlji.  A „Cedale Holding“ je na lični račun Bože Vučenovića, otvoren u jednoj crnogorskoj banci, izvršio brojne uplate. Ilustracije radi  21.juna 2011. uplaćeno je 100 hiljada dolara, 23.maja isti iznos,  21.aprila 150 hiljada dolara, isto i prvog aprila, i takav niz uplata bio je i prethodne godine i na račune Milana Vučenovića u Crnoj Gori i Srbiji.

„Na račun Vučenović Bože otvoren u „Banca Intesa“ Beograd, pravno lice „Cedale Holding CO“. Panama je dana 29.04.2010. godine uplatilo iznos od 50 hiljada američkih dolara, 10.11.2010. 50 hiljada dolara, 16.03.2011. godine iznos od 100 hiljada eura, dana 28.03.2011. godine 100 hiljada eura, 09.06.2011. godine iznos od 100 hiljada američkih dolara sve sa svrhom doznake „za opremu“,  navedeno je u rezultatima istrage

Novac je korišten i za kupovinu akcija firmi „Ugostiteljstvo i turizam“ te „Planinsko dobro“ u Gacku. Istovremeno se transfer novca prikazuje kao pozajmica tim firmama kao i firmi „Boki Vučenović“ iz Gradiške, preko koje Božo Vučenović nabavlja 42 motorna vozila. Kupuje kuće i imanja na području Gradiške.  Milan Vučenović istovremeno u  Herceg Novom kupuje 7 stanova. Sve se to dešava u 2010. i 2011. godini. Žurnal posjeduje rezultate finansijske istrage u koju je bilo uključeno 11 zemalja, a neke od tih transkacija pogledajte u foto galeriji.

Ko je „poglavica „ ?

Shvativši da se steže obruč, u maju 2013. Milan Vučenović koji je tada boravio u Rusiji, saradniku Zoranu Kalajdžiću putem telefona govori da je potrebno prodati što više imovine u Bosni i Hercegovini. Istovremeno mu saopštava da je osoba koju naziva „poglavicom“ i „predsjednikom“ zaprepaštena istragom u vezi sa radnicima u Azerbejdžanu. I advokati optuženih tvrdili su da su Vučenovići u nemilosti jer „poglavici nisu dali njegov dio.“ Ko je „poglavica“ još nije poznato.

Od početka procesa protiv braće Vučenovića i ostalih, evidentan je problem sa svjedocima, jer su neki odustajali zbog prijetnje, a postoje i saznanja da je nekima plaćeno da lažno svjedoče ili odustanu od svjedočenja.

Zanimljivo je da je za ovaj slučaj interesovanje iskazalo i  Ministarstvo vanjskih poslova Rusije, koje je od predsjednika RS Milorada Dodika tražilo informaciju o procesuiranju Milana Vučenovića.

Na koji način i čijim posredovanjem su Vučenovići ugovorili posao u Azerbejdžanu još nije poznato. Postoje navodi da nisu dovoljno platili određenim osobama iz vrha vlasti u Azarbejdžanu i Rusiji za poslove koje su dobili u ovoj zemlji, odnosno dali procenat od novca kojeg su ukrali radnicima. Zaista je teško povjerovati da je toliki broj neprijavljenih radnika mogao biti angažovan bez podrške utjecajnih osoba.  

A u pitanju su bili veliki poslovi, restauracija i rekonstrukcija tri sportsko–koncertnog kompleksa ukupne vrijednost 66 miliona američkih dolara. Tek su se rijetki u ovoj zemlju usudili ukazati na preuveličanu cijenu obavljenih radova i sumnjati u korupciju unutar tamošnje vlasti.

Tako je sud u Azerbejdžanu osudio novinarku Radija Slobodna Evropa  Hadidžu Ismailovu na sedam i po godina zatvora. Lažnim optužbama tako je kažnjena za izvještavanje o korupciji predsjednika Azerbejdžana Ilhama Alijeva i njegove porodice, za koju je navela da su novac prebacili na račune u off-shor zonama poput Paname i Belizea, odnosno istim onim zemljama iz kojih je vršena uplata novca na račune Bože i Milana Vučenovića...

 (zurnal.info)