DOSJETLJIVI TAJKUN DAKIĆ: Zahvaljujući sukobu interesa zaradio 3,5 miliona maraka

Malobrojni su oni u Bosni i Hercegovini koji se politički angažuju zbog čvrstog  ideološkog opredeljenja ili namjere da društvo u kojem deluju učine boljim. Naprotiv, većina njih pristupa određenim polititičkim partijama, smatrajući ih najidealnijim instrumentom za zadovoljenje ličnih, porodičnih ili poslovnih interesa.

Narodni interesi su im, po pravilu, na kraju ljestvice prioriteta. Oni koji na izborima dobiju glaosve birača i osvoje mandat (na bilo kom nivou vlasti) višestruki su dobitnici. Em što primaju odlične plate u opštinskim, entitetskim, kantonalnim parlamentima ili državnom parlamentu (uglavnom nezasluženo velike), em što im ulazak u vlast otvara mogućnost da svoj mantad koriste kao džoker za zadovoljenje ličnih interesa.

Pritom, ima i onih koji uspješno trguju mandatom koji im je povjerio narod, mijenjaju političke dresove, ali ne prezaju ni od ucjena ljudi u matičnim strankama kako bi ostvarili sopstvene interese.

KLASIČAN SLUČAJ

Jedan od takvih je Milan Dakić iz Srednje Čađavice kod Bijeljine, poslanik Demokratskog narodnog saveza (DNS) u Narodnoj skupštini RS, čiji slučaj je klasičan primjer sukoba interesa na koji iko ili neće (ili ne smije) da reaguje.

Prije nego što je postao poslanik u entitetskom parlamentu, Dakić je godinama bio odbornik u gradskoj skupštini Bijeljina. Njegova “DMS COMPANY”, koja je registrovana za proizvodnju, trgovinu i usluge, u vrijeme njegovog odborničkog mandata radila je za potrebe gradske skupštine i lokalnih firmi.

Formalno je vlasnik firme bila njegova sestra Mladenka Dakić, a godine odborničkog mandata Milana Dakića, prema pouzdanim informacijama, omogućile su toj kompaniji poslove vrijedne oko 3,5 miliona maraka.

Kako je Dakićeva politička karijera napredovala, rasli su i njegovi poslovni apetiti. Nedugo nakon konstituisanja novog saziva parlamenta, Dakić je 30. januara ove godine isposlovao sklapanje Okvirnog sporazuma o javnoj nabavci radova izgradnje prelivnog kanala na velikom zapadnom odlagalištu  u zoni industrijskog kruga RJ Rudnik, koji je njegova firma potpisala sa direktorom Rudnika i termoelektrana Ugljevik Žikom Krunićem.

ŠEGRT POSTAO DIREKTOR

Kako bi formalno pokrio sukob interesa, Dakić je firmu “DMS COMPANY” sada registrovao na svoju majku Tomku, koja ima 70 godina i čak ni minimalan stepen obrazovanja. Direktor firme je Dragan Marjanović, sa više nego skromnim stepenom obrazovanja i, kako tvrde upućeni, Dakićev šegrt na imanju.

Krajem marta Okvirni sporazum je pretočen u ugovor između RiTE Ugljevik i Dakićeve firme vrijedan više od pola miliona maraka. Preciznije 548.961,41 KM, mada, kako tvrde naši izvori, realna vrijednost tih radova je oko 100.000 maraka.

Izvori Žurnala tvrde da je ovaj posao ugovoren tako što je Dakić ucijenio rukovodstvo RiTE UGljevik, kao i predsjednika Narodne skupštine RS Nedeljka Čubrilovića (potpredsjednik DNS) svojim glasom za podršku skupštinskoj većini. Kada firma u vlasništvu narodnog poslanika (makar bila registrovana na njegovoj vremešnoj majci) sklopi ugovor sa javnim preduzećem radi se o klasičnom sukobu interesa. To, već, nikoga u Republici Srpskoj ne interesuje, čak ni entitetsku Komisiju za sprječavanje sukoba interesa.

Tu Dakić nije stao u naplatama svog političkog djelovanja. Netom pred prošlogodišnje izbore on je od Banke Srpske, koja je u vlasništvu RS, dobio kredit od ravno million maraka, sa grejs periodom od dvije godine. Nepoznato je gdje je Dakić uložio taj novac niti po kom osnovu i za koji projekat je dobio sredstva. Dakićeva firma je u novembru 2010. godine dobila i kredit od IRB RS u iznosi od 50.000 maraka.

Prema našim izvorima, Dakić je veoma ambiciozan čovjek, pa mu nije dovoljan samo posao sa RiTE Ugljevik, već bi da on lično postavi novog generalnog direktora ovog javnog preduzeća. Tipuje na svog bliskog saradnika i članu Gradskog odbora Bijeljina Mileta Stevanovića. Dakićev cilj je potpuno jasan - imenovanje njegovog čovjeka na čelo RiTE Gacko znači nove, unosne poslove za njegovu firmu.

(zurnal.info)