Konačni obračun sa aktivistima: Policija hapsi, vlast prijeti, organizacije za zaštitu ljudskih prava šute

Hapšenje Zaima Šibića i Janka Testena, koji podržavaju grupu „Pravda za Davida“, na Trgu Krajine u Banjaluci 21. januara, jasna je potvrda da je vlast u Republici Srpskoj prešla crvenu liniju i odlučila da terorom i silom uguši svaki građanski otpor. 

LIŠAVAJ SLOBODE

Šibić i Testen uhapšeni su nakon što su, zajedno sa dvadesetak građana, nakon paljenja svijeća za dušu pokojnog mladića Davida Dragičevića u porti hrama Hrista Spasitelja, stigli na Trg Krajine, šetali u krug i otpjevali pjesmu „Klinac iz Geta“. 

Istog momenta na Trgu se pojavilo desetak policajaca, koji su naredili građanima da se raziđu. Nakon što je od policije zatražen odgovor na pitanje – zašto je zabranjeno stajati na Trgu, izdata je kratka naredba: „Lišavaj slobode“. 

Janka Testena su uhapsili jer im je rekao da ne želi da ide sa Trga, a Šibića, jer je podigao ruku u znak protesta. 

Prema saznanjima Žurnala, Testen, koji osim bh. državljanstva ima i državljanstvo Švajcarske, nakon hapšenja zatražio je da se o njegovom privođenju obavijesti švajcarki konzulat. Ubzo je pušten na slobodu. Šibić, osim državljanstva BiH, posjeduje i državljanstvo SAD. 

Iz Policijske uprave Banjaluka saopšteno je da su Testen i Šibić uhapšeni „zbog činjenja prekršaja iz člana 24. Zakona o javnom redu i miru“. Još je navedeno da je policija kod jednog uhapšenog „pronašla dva predmeta pogodna za nanošenje tjelesnih povreda, koji su uz uredno izdanu potvrdu od lica, privremeno oduzeti“. O preduzetim mjerama i radnjama obaviješten je dežurni sudija Osnovnog suda u Banjaluci, navedeno je iz Policijske uprave Banjaluka. 

Ono što niko ne zna, a vlast očigledno ne želi saopštiti, jeste na osnovu kojega akta policija zabranjuje građanima, okupljenim oko grupe „Pravda za Davida“, da se pojave na Trgu Krajine. Osim što je iz Policijske uprave Banjaluka krajem prošle godine saopšteno da se zabranjuju  skupovi „Pravda za Davida“, MUP RS nikada zvanično nije objavio naredbu o zabrani okupljanja, niti je obrazloženo koji zakon  daje za pravo policiji da zabrani građanima da se da se pojave na gradskom trgu, stoje na njemu ili se kreću po njemu. 

KO SMIJE DA PROĐE TRGOM

Borislav Radovanović, aktivista grupe, objavio je da je u dva navrata tražio od MUP RS da mu dostave akt o zabrani okupljanja grupe „Pravda za Davida“ na Trgu Krajine, te da pojasne gdje je i kada taj dokument objavljen. 

„Znam koji zakonski uslovi moraju biti ispunjeni u donošenju takvih akata, pa i da oni na koje se opšti pravni akt odnosi imaju pravo pobijanja "zabrane". Ništa mi nije dostavljeno, a naprosto: kako da mi dostave nešto nepostojeće?“, naveo je Radovanović.

Nakon nove torture policije na Trgu Krajine 21. januara, iz grupe „Pravda za Davida“ su postavili veoma precizno pitanje - „Ko smije da prođe trgom i koliko smije da se tu zadrži? Članovi 'Pravde za Davida' očigledno imaju ograničeno kretanje u svom gradu. Sve ovo nas podsjeća na doba nacizma, kada su neprijatelji režima obilježavani Davidovom zvijezdom“.

Nema sumnje da je vlast u Republici Srpskoj odlučila da repesijom uguši svaki građanski otpor i potpuno uništi grupu „Pravda za Davida“, koja uporno i neprekidno od 26. marta prošle godine traži od institucija punu istinu o tome ko je i po čijem naređenju organizovao i izvršio ubistvo 21- godišnjeg mladića Davida Dragičevića. Institucije RS na ta pitanja nisu dale nikakav odgovor, a prema svemu onome što je otkriveno od marta prošle godine, nema sumnje da su visoki funkcioneri MUP RS i Okružnog tužilaštva Banjaluka, u najmanju ruku, umiješani u zataškavanje zločina.

ZAVRŠEN POSAO

Režim je smatrao da je završio posao 25. i 30. decembra prošle godine, kada su sa Trga Krajine komunalci „počistili“ natpis „Davidov trg“ i uklonili „Davidovo srce“ u kojem su bile njegove slike, svijeće, cvijeće i drvena statua stisnute pesnice. „Čišćenje“ Trga Krajine od svega što podsjeća na ubijenog mladića izvedeno je uz brutalnu podršku policije, koja je batinala sve što joj se našlo na putu, ne gledajući da li se radi o djeci, ženama ili starim ljudima. 

Policijski „blic krig“ na grupu „Pravda za Davida“ nastavljen je 30. januara poslije velikog skupa i protestne šetnje Banjalukom, kada je poslednji put viđen Davor Dragičević, otac ubijenog Davida Dragičevića, u trenutku kada su ga kod džamije Ferhadija opkoljavala dva kordona policije. Policija je protiv Davora Dragičevića, kao i protiv poslanika PDP-a Draška Stanivukovića i aktiviste grupe „Pravda za Davida“ Željka Dabića, podnijela krivične prijave za navodno „pozivanje na nasilnu promenu ustavnog ureĐenja Republike Srpske“.

Od 25. decembra do danas u policiju je, pod raznim optužbama,  privođeno više od 20-tak građana koji podržavaju grupu “Pravda za Davida”. 

Dvadesetak ljudi zaposlenih u javnim institucijama, koji podržavaju grupu, dobili su nezakonita rješenja o premještajima na druga radna mjesta. 

KOLEKTIVNA TUŽBA

Advokat Milan Malešević iz Banjaluke najavio je kolektivnu tužbu protiv pripadnika MUP RS i  pojedinih tužilaca u vezi sa napadom specijalaca na grupu „Pravda za Davida“ 25. i 30. decembra.

On tvrdi da da osnova za tužbu i te kako ima, jer su mnogi koji su okupljeni u grupi „Pravda za Davida“ pretrpjeli ogromnu materijalnu i nematerijalnu štetu, te da bi predmet, u konačnici, mogao da završi pred Sudom za ljudska prava u Strazburu. 

„Pojedini su na bolovanju i umanjena im je plata. Nekima su polomljeni udovi i rebra. Svi su pretrpjeli strah i osjećaju ga i dalje, kao i duševnu bol zbog svega što su prošli. Ako dodamo da je riječ o državnom teroru, šanse za uspjeh na nekoj nezavisnoj instanci drastično rastu“, istakao je je Malešević. 

ZAŠTO NIKO NE REAGUJE

Nesporno je da vlast u RS svakodnevnim terorom nad ljudima koji traže istinu i pravdu za ubijenog Davida Dragičevića želi, ne samo ugušiti svaki građanski otpor, već stvoriti utisak da je policijska brutalnost nad grupom „Pravda za Davida“ sasvim opravdana, čak poželjna. Aktiviste grupe policija uglavnom predstavlja ili kao problematične osobe ili osobe sa kriminalnom prošlošću ili kao „neprijatelje koji žele da sruše Republiku Srpsku“, nastojeći tako da kompromituje pokret „Pravda za Davida“. 

Činjenica je, međutim, da je na djelu najgora represija sistema nad građanima, običnim ljudima, i pokušaj satiranja svakog, pa i najbenignijeg, zahtjeva da se sazna istina o tome kako je ubijen David Dragičević. 

Zašto na otvorenu torturu nad građanima, zabranu slobode govora i ograničavanje kretanja, ne reaguje OHR, koji je i dalje ima ovlaštenja da djeluje kada su u BiH ugrožena ljudska prava. Zaprepašćuje i to što na policijski teror i nasilje nad građanima u Banjaluci nisu reagovale institucije BiH, koje bi trebale da se bave zaštitom ljudskih prava -  Ombudsman ili Helsinški komitet za ljudska prava BiH. Užasavajuća je i tišina koja je jedini odgovor intelektualnih krugova u Banjaluci, RS  i cijeloj BiH nad progonom ljudi okupljenih oko grupe „Pravda za Davida“. 

Izostanak reakcije svih pobrojanih poražavajući je, jer je jasan znak da su političke elite u BiH uspjele da pod kontrolu stave i te segmente društva. 

(zurnal.info)