Region
"FUDBALSKI RAT": Utakmica je završena neriješeno, kao i svi ratovi na Balkanu
Ovaj “fudbalski rat” završio je kao svi ratovi na Balkanu. Bez golova, neriješeno. Ovdje ionako nikada nema jasnog pobjednika. I uvijek su u opticaju više od jedne istorijske istine o tome ko je prvi počeo
Sve u svemu, bila je to samo još jedna cigla u zidu dobrog starog balkanskog nacionalizma. Ali ovoga puta, sa malom izmjenom.
Mračna, srednjevjekovna ideologija lansirana je na visookotehnološkoj spravici. Dron se može koristiti i na gore načine – što mogu posvjedočiti ljudi u Pakistanu i Afganistanu, koji žive u strahu od vedrog neba i američkih dronova-bombardera - ali i onaj koji je doletio na stadion Partizana u Beogradu, tokom utakmice između fudbalskih selekcija Srbije i Albanije, tu je bio da napravi štetu.
PONOSNI NA STEREOTIPE
Utakmica, meč kvalifikacija za Evropsko prvenstvo 2016., bila je prvo gostovanje albanske fudbalske selekcije u Beogradu nakon 1967. Tenzije su bile visoke zbog srpsko-albanskog sukoba na Kosovu, gdje su većinski Albanci 2008. proglasili nezavisnu državu.
Prvi izvještaji naveli su da je dron doletio sa obližnje crkve. Nosio je zastavu „Velike Albanije“, san albanskih nacionalista. Takvu, Veliku Albaniju trebali bi činiti današnja Albanija i Kosovo, ali i dijelovi čak četiri nezavisne balkanske države: Grčke, Srbije, Crne Gore i Makedonije. To je manje-više isti koncept kao zloglasni projekt Velike Srbije – „svi Srbi/Albanci u jednoj etničkoj državi“ – zbog kojeg je Balkan gorio prije dvije decenije.
Ako neko misli da su ljudi na Balkanu siti nacionalnog ludila, destrukcije i toga da neprestano potvrđuju takozvane „stereotipe o Balkanu“... E pa, nismo. Čini se da Balkan uvijek iznova potvrdi teoriju da će onaj ko se kladi na najgore u ljudima uvijek pobijediti.
Prema Wikipedia-i, koja navodi Gallup Balkan Monitor 2010 report, “ideju Velike Albanije podržava 63 % Albanaca u Albaniji, 81 % na Kosovu i 53 % u Makedoniji, iako isti zvještaj navodi da većina Albanaca misli da do stvaranja te države nikada neće doći”. Publika u Beogradu je, ipak, Veliku Albaniju shvatila kao neposrednu prijetnju. Zastavu Velike Albanije uhvatio je srpski igrač, albanski fudbaleri pokušali su je oteti od njega, a onda su srpski navijači upali na teren. Meč je ubrzo prekinut.
Nevolja je, ionako, od početka visila u zraku. Ne bi li bili izbjegnuti neredi, organizatori su odlučili da albanskim navijačima ne dozvole ulazak na stadion.
Srpski mediji izvijestili su da je dronom upravljao Olsi Rama, brat albanskog Premijera Edi Rame. Tvrdili su da je Rama uhapšen. Nije. Po povratku u Tiranu, gdje je dočekan kao nacionalni heroj, Rama je novinarima rekao da nema ništa sa dron-incidentom.
POTREBA ZA BORBOM
Edi Rama je prošle noći izjavio kako je “ponosan što su crveno-crni (albanski tim) pobijedili u fudbalskom ratu”. Istovremeno, “žao mu je što su susjedi (Srbi) poslali ružnu sliku u svijet”.
Crnogorski su mediji pak prenijeli kako su Albanci u Ulcinju, Plavu i Tuzima “slavili” na ulicama nakon što je utakmica prekinuta.
Teško da je tu bilo razloga za slavlje. Incident sa zastavom desio se u najgorem trenutku, kada se pojavio tračak nade u normalizaciju odnosa između Srbije i Albanije. Ranije je najavljeno da će Edi Rama 22. oktobra posjetiti Beograd, kao prvi albanski premijer u službenoj posjeti Srbiji nakon 70 godina. Hoće li Rama ipak doći nakon posljednjih dešavanja?
Karl Bildt, šef švedske diplomatije, na Twitteru je saopštio da je ono što se desilo u Beogradu “neodgovorna provokacija” i da se nada kako će srpski i albanski premijeri ipak uvidjeti potrebu za “unaprjeđenjem bilateralnih odnosa”.
Srbi i Albanci su odmah uvidjeli potrebu da se pobiju. Nakon utakmice potukli su se u Beču, gdje je intervenisala policija.
U Tuzima, u Crnoj Gori, zbog opšte tuče prekinuta je nastava u gimnaziji. Učenici su se mlatili zbog sinoćnje fudbalske utakmice. U kojoj nije igrao crnogorski tim.
A rezultat meča između Srbije i Albanije, ako to nekoga uopšte interesuje? Ovaj “fudbalski rat” završio je kao svi ratovi na Balkanu. Bez golova, neriješeno. Ovdje ionako nikada nema jasnog pobjednika. I uvijek su u opticaju više od jedne istorijske istine o tome ko je prvi počeo. A na kraju svakog rata stoji: nastaviće se.
Uz dozvolu autora prenosimo iz Guardiana
(zurnal.info)
