Danas ću biti kratak. Pozivam vas da razmotrimo sljedeću situaciju koja, čini mi se, nije nezanimljiva. Tokom Hladnog rata, dobar dio evropske ljevice okrenut je SSSR-u, dakle Rusiji.
Neki, poput Crvenih brigada i RAF-a sa Rusijom održavaju oružanu vezu. Neki su vrbovani da rade za KGB. Neki rade za KGB a da to ne znaju. Veliki evropski intelektualci posjećuju Moskvu pa utiske izlažu u knjigama.
Moskva finansira svjetsku revoluciju, ruske pare stižu u mnoge ruke: od Evrope do Kube.
Evropska ljevica ima primjedbe na ono što se zbiva u SSSR-u – mnogo toga bi oni drugačije. No tamo se odigrava lijeva utopija. Kako god obrneš, Moskva je svjetionik svjetske ljevice.
Danas je Rusiji okrenuta evropska i američka desnica.
Dio zapadnih desničara sa Moskvom održava oružane veze. Neki su vrbovani da rade za ruske tajne službe. Neki rade za njih a da to i ne znaju. Evropski desni intelektualci u Moskvi vide bastion odbrane od liberalnih zala.
Moskva finansira zapadnu desnicu, ruske pare stižu u mnoge ruke: od Podgorice i Banjaluke do Vašingtona.
Evropska desnica ima poneku primjedbu na rusku agresiju na Ukrajinu – oni bi to malo drugačije. No tamo, u Rusiji, odigrava se desna utopija. Kako god obrneš, Moskva je svjetionik svjetske desnice.
Transatlantska koalicija trampista, evropske desnice i Putina je alive and kicking. Taj savez je opasan i veoma moćan – daleko moćniji no što je to savez evropske ljevice i Sovjeta ikada bio ili mogao biti.
Ovo je teza: Rusija je zapad. Ona nije nikakva alternativa zapadu: ona je alternativni zapad. Rusija je neodvojivi dio političke dinamike zapada. Rusija je bila zapad i dok je bila komunistička (napokon, tamo nije realizovan nikakav istočnjački zapis, već zapadna ideologija, tekst koji su dva Nijemca napisala u Londonu). Rusija je zapad i danas.
Rusija je simptom zapada.
(zurnal.info)